Μαθαίνοντας και το χθεσινό "κατόρθωμα" του δημάρχου Αθηναίων, Γ. Καμίνη να καλέσει τα ΜΑΤ για να εκκενώσουν από τους άστεγους το καφενείο του Πνευματικού Κέντρου, επιβεβαιώνεται ότι υπάρχει κάτι ακόμα χειρότερο από τη μη εφαρμογή του νόμου, η τυπολατρική εφαρμογή του. Οι άνθρωποι, πόσω μάλλον εκείνοι που ασκούν εξουσία, μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνοι όταν αφαιρούν από τους νόμους τη λογική και την ευαισθησία. Αυτή η πόλη κι αυτή η χώρα, όμως, δεν έχουν ανάγκη από στενόμυαλους δογματικούς, οι οποίοι ξέρουν να δείχνουν "σθένος" μόνο όταν είναι να τα βάλουν με τους πιο αδύναμους της κοινωνίας μας...
Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι γενικότερο. Στην πραγματικότητα εκνευρίζομαι και με εκείνους που έχουν τα οφίτσια και τα φράγκα κι εμφανίζονται πονόψυχοι μόνο όταν κάνει πολύ κρύο και είναι να δώσουν μια προσωρινή στέγη κι ένα πιάτο...προσωρινού φαγητού σε όσους δεν έχουν πού την κεφαλή κλίναι. Λυπάμαι, αλλά η φιλανθρωπία δεν είναι τίποτα άλλο από τις συνειδησιακές ενοχές του σαρκοβόρου καπιταλιστικού συστήματος κι όχι βεβαίως ανθρωπισμός. Ο τελευταίος δε στηρίζεται σε προνοιακά επιδόματα, τα οποία αποτέλεσαν μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο απλώς το "ξεροκόμματο" για να μη διεκδικήσουν οι λαοί το πραγματικό ζητούμενο, δηλαδή τη δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου από τους ίδιους πλούτου των λίγων. Ας μην "κλαίνε", επομένως, για τους άστεγους αυτοί που τους δημιούργησαν με τις πολιτικές τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου