Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ο κύκλος των χαμένων τεχνοκρατών...


Αν η πολιτική και οι μύθοι ήταν ζευγάρι με σάρκα κι οστά, δεν θα προλάβαιναν να γιορτάζουν ιωβηλαία. Είναι, άλλωστε, μια επίσημη "σχέση" που κρατά αιώνες. Πριν από 20 χρόνια περίπου και με την εμφάνιση του Σ. Μπερλουσκόνι είχε δημιουργηθεί ο μύθος ότι την Ιταλία και, κατ' επέκταση, τον πλανήτη θα τους έσωζαν από τους αποτυχημένους πολιτικούς οι επιχειρηματίες. Πριν από ενάμιση χρόνο γεννήθηκε ένας νέος μύθος σε Ελλάδα και Ιταλία, σύμφωνα με τον οποίο η ευρωζώνη θα διασωζόταν από τους τεχνοκράτες, οι οποίοι ακριβώς επειδή δε λογοδοτούσαν στο λαό δεν θα υπέκυπταν στο λαϊκισμό και θα μπορούσαν να λάμβαναν επώδυνες αποφάσεις για το καλό όλων μας.

Είναι περιττό να αναφερθώ στα "επιτεύγματα" του Σ. Μπερλουσκόνι: από τον πιο ακραίο αριστεριστή μέχρι τον πιο συνεπή νεοφιλελεύθερο είναι δύσκολο να εντοπιστεί κάποιος εκτός Ιταλίας που να θεωρεί πως ο "Καβαλιέρε" είναι κάτι καλύτερο από έναν απατεώνα καραγκιόζη, ο οποίος είναι χωμένος στη διαφθορά από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Οσο για τον αποκαλούμενο "Σούπερ Μάριο" από τα φιλικά προς τις ελίτ μίντια, δεν θα σταθώ τόσο στην εκλογική αποδοκιμασία του από τον ιταλικό λαό, αλλά στο ότι η χώρα του βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε μια οικονομική κρίση από την οποία δεν κατάφερε να τη βγάλει με τις πολιτικές λιτότητας που ακολούθησε. Οπως ακριβώς, δηλαδή, κι ο Λ. Παπαδήμιος, για να μη λησμονούμε και το δικό μας τραπεζιτάρχη...
Δεν θα μας σώσουν οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι τεχνοκράτες και οι τραπεζίτες κι αυτό γιατί απλούστατα κάτι τέτοιο αντίκειται στα συμφέροντά τους. Ποιός από αυτούς θα ήθελε ένα λαό ανεξάρτητο και ταξικώς συνειδητοποιημένο κι όχι αποχαυνωμένο; Οι μάζες θα χρειάζονται ηγέτες όσο η παιδεία που λαμβάνουν θα κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση κι όσο δεν θα τους δίνονται τα εφόδια ώστε να απαλλάσσονται από τα πνευματικά βαρίδια στα οποία είναι αλυσοδεμένες. Το ίδιο ισχύει, βεβαίως, και στην Ελλάδα, όπου περισσεύουν οι υποψήφιοι εθνοσωτήρες και οι μοιρολάτρες φτωχοποιημένοι μικρομεσαίοι. Κι αυτός είναι ένας θανάσιμος συνδυασμός για τη δημοκρατία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: