Χίλιες φορές τους Λεωνίδες κι ας ηττώνται από τους Εφιάλτες που προδίδουν...

Προφανώς η συμφωνία δεν είναι των ονείρων μου. Περιέχει αρκετά υφεσιακά μέτρα τα οποία θα χτυπήσουν και τους μικρομεσαίους. Συμπεριλαμβάνει, ωστόσο, και στοιχεία τα οποία είναι προς τη θετική κατεύθυνση, όπως το σημαντικό πακέτο μέτρων για τη στήριξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, το ότι τα μισά κέρδη από τις ιδιωτικοποιήσεις θα μείνουν στη χώρα για επενδύσεις κι ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το ότι επιβαρύνσεις όπως η αύξηση εισφορών θα ενισχύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία και δεν θα καταλήξουν στην εξυπηρέτηση ενός μη εξυπηρετήσιμου χρέους, το ότι δεν θα πληγούν από την αύξηση του ΦΠΑ τα πιο φτωχά νησιά ή ότι επώδυνα μέτρα, όπως η κατάργηση του ΕΚΑΣ, πάνε προς τα πίσω. Το σπουδαιότερο; Χάρη και στην κινητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης αποφεύχθηκε ένα μίνι πραξικόπημα, όπως αυτό της μεταφοράς του ΤΑΙΠΕΔ στο Λουξεμβούργο, αλλά και κωμικοτραγικές λύσεις, όπως το προσωρινό Grexit έμπνευσης Σόιμπλε...

Ολα αυτά, βεβαίως, δεν σημαίνουν ότι η κυβέρνηση δεν έκανε λάθη αυτούς τους πεντέμισι μήνες. Οφειλε να είχε καταρτίσει Σχέδιο Β' από την εποχή που ήταν στην αντιπολίτευση και να μην ερμηνεύσει με ηττοπάθεια το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αλλά να το χρησιμοποιήσει ως πυρηνικό όπλο κι όχι σαν νεροπίστολο, όπως έπραξε στο τέλος. Από την άλλη, η εντολή που είχε λάβει από τον ελληνικό λαό στις 25 Ιανουαρίου δεν ήταν για να υπογράψει συμφωνία την επόμενη ημέρα με τους όρους Μέρκελ. Γι΄ αυτό και πολύ ορθώς έπραξε και πάλεψε και συγκρούστηκε για έναν άλλο δρόμο. Ναι, έπρεπε να είχαμε ζητήσει χρήματα στις 20 Φεβρουαρίου ώστε να μην φτάσουμε στην οικονομική ασφυξία (αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα μας τα έδιναν) κι έπρεπε η κυβέρνηση να έχει ήδη νομοθετήσει για ζητήματα τα οποία δεν συγκρούονται με τις απαιτήσεις των δανειστών, όπως για την προκήρυξη των τηλεοπτικών αδειών. Ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο, κι ο Γιάνης Βαρουφάκης (τον οποίο κάποιοι και στο κυβερνών κόμμα χυδαία χρησιμοποιούν ως αποδιοπομπαίο τράγο) αγωνίστηκαν μέχρι τέλους για το συμφέρον τής πλειονότητας του ελληνικού λαού, σε αντίθεση με ό,τι έκαναν οι προκάτοχοί τους...

Η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι εθνικώς αναγκαίο να επιβιώσει. Ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει τη λαϊκή νομιμοποίηση, το ηθικό έρεισμα και την πολιτική βούληση για να γκρεμίσει το κατεστημένο και να βάλει τα θεμέλια για μια νέα Ελλάδα. Αυτό δεν το έχουν με τίποτα οι ποταμίσιοι πασοκονεοδημοκράτες, οι σταλινικοί και οι χιμπαντζήδες με τα μαύρα, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν λυσσάξει να μπουν στην κυβέρνηση. Η προσπάθεια Τσίπρα μόνο εύκολη δεν θα είναι σε ένα δυσχερέστατο οικονομικό περιβάλλον το οποίο θα επιβαρύνουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Γι' αυτό παραλλήλως με το χτύπημα της διαπλοκής και κοινώς αποδεκτών παθογενειών, όπως η φοροδιαφυγή και η γραφειοκρατία, είναι απαραίτητο να εκπονήσει επιτέλους ένα Σχέδιο Β' κι ας μην χρειαστεί να εφαρμοστεί ποτέ. Οπως κι αν έχει, αισθάνομαι πολύ μεγαλύτερη σιγουριά όταν τις Θερμοπύλες φυλάσσουν Λεωνίδες, έστω κι αν χάνουν καμιά μάχη, παρά προδότες Εφιάλτες που καραδοκούν για να πλήξουν τη Δημοκρατία προς ίδιον συμφέρον κι αυτό των εγχώριων και διεθνών νταβατζήδων τους. Κι αυτό ας το έχουν υπόψη και στην Αριστερή Πλατφόρμα ενόψει δύσκολων επιλογών και πριν πυροβολήσουν τα πόδια τους...