Δικαστές με κρυφά πόθεν έσχες δεν δαγκώνουν τα χέρια που τους ταΐζουν από όπου κι αν προέρχονται...

Η ΝΔ έχει δίκιο να φωνάζει πως δεν είναι δυνατό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να πηγαίνει στον Άρειο Πάγο για να "ενημερωθεί" για τη Novartis και, ω του θαύματος, λίγη ώρα αργότερα η δικογραφία να φτάνει στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Για το καλό τής δημοκρατίας, που θεμελιώνεται και στη διάκριση των εξουσιών, θα ήταν προτιμότερο η εκτελεστική εξουσία να μην συναναστρέφεται τη δικαστική ούτε καν σε δημόσιους χώρους ενώπιον χιλιάδων μαρτύρων. Όπως, επίσης, δεν είναι θεσμικώς πρέπον πρώτα να ενημερώνεται ο πρωθυπουργός και ύστερα η Βουλή, έστω κι αν αυτή η επιταγή προέρχεται από έναν τυπολατρικό σεβασμό στο Σύνταγμα, του οποίου όμως αυτή η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί πως θα ήταν κάθε του λέξη...

Κάπου εδώ, ωστόσο, τελειώνουν τα δίκια τής ΝΔ.Συγχωρήστε με αν κάνω λάθος, αλλά το πρώτο πράγμα που λένε οι αθώοι είναι πως δεν έκαναν το έγκλημα και πως έχουν άλλοθι ή κάποιου άλλου είδους επιχειρήματα κι αποδεικτικά στοιχεία επ' αυτού. Όταν, ωστόσο, ξεκινούν την υπεράσπισή τους με το ότι, για παράδειγμα, οι Αρχές δεν διέθεταν ένταλμα σύλληψης ή εισαγγελική άδεια για κατ' οίκον έρευνα, τότε δεν χρειάζεται να είναι κανείς συνωμοσιολόγος για να αρχίσει να αναρωτιέται για το πόσο αθώος είναι ο κατηγορούμενος. Κι όταν, μάλιστα, σχεδόν όλα τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα έκαναν λόγο για πολιτική δίωξη και σκευωρία, τότε το μυαλό μου πέταξε αυτομάτως έως τις φυλακές όπου κρατείται ο Ακ. Τσοχατζόπουλος και στις οποίες ενδεχομένως να βρεθεί κι ο Γ. Παπαντωνίου...

Όπως κι αν έχει, πάντως, δεν τρέφω μεγάλες προσδοκίες πως η αλήθεια θα λάμψει, όπως δεν έλαμψε στις περισσότερες σκοτεινές υποθέσεις (και) της μεταπολίτευσης, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Siemens. Από τη στιγμή που μια ποινική υπόθεση μετατρέπεται σε κεντρική πολιτική συζήτηση και με δεδομένο ότι το δικαστικό μας σύστημα είναι κατ' εξοχήν φοβικό, θα απαιτηθεί πολύ κουράγιο από τους ανακριτές και τους δικαστές ώστε να υψωθούν πάνω από την καθημερινή μικροκομματική κόντρα και να κάνουν τη δουλειά τους παρά τους περισπασμούς. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι οι ίδιοι δικαστικοί λειτουργοί που δεν θέλουν να δημοσιοποιούν το δικό τους πόθεν έσχες διαθέτουν τόσο το σθένος όσο και την ηθική ακεραιότητα για να αποκαλύψουν και τις τελευταίες λεπτομέρειες μιας δυσώδους υπόθεσης, είτε αυτές συμφέρουν είτε όχι την κυβέρνηση...