Οι χιμπαντζήδες με τα μαύρα έφτασαν στο απόγειο της λαϊκής τους επιρροής επί κυβέρνησης Σαμαρά, πριν τη δολοφονία Φύσσα, το Σεπτέμβριο του 2013. Κι αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο ούτε μπορεί να ερμηνευτεί αποκλειστικώς ως συνέπεια των μνημονίων. Μνημόνια, εξάλλου, είχαμε από τον Απρίλιο του 2010, αλλά οι χρυσαυγίτες ναι μεν ανέβαιναν, αλλά όχι σε σημείο που να μιλά κανείς για υποψία κινήματος...
Η ατζέντα, ωστόσο, της κυβέρνησης Σαμαρά, σε συνδυασμό με τη ρητορική της στα κοινωνικά- εθνικά ζητήματα, "ξέπλεναν" στα μάτια τής κοινής γνώμης τον εθνικισμό, το συντηρητισμό και τη μισαλλοδοξία και παράδιδαν όλες αυτές τις ιδεοληψίες αποκαθαρμένες στους πιο γνήσιους εκφραστές τους, τους νεοναζί δηλαδή της Χρυσής Αυγής. Κι αυτό τους αποθράσυνε, σε βαθμό που είχαν αποκτήσει χαρακτηριστικά ταγμάτων εφόδου, στο πρότυπο των αλήστου μνήμης "χιτών" στην Κατοχή...
Ο Κ. Μητσοτάκης βασανίζεται από πολλά αρνητικά, τόσο ως προς τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του τοποθετήσεις όσο κι ως προς τους σκελετούς που επιμελώς κρύβει στη ντουλάπα του. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τον Αντ. Σαμαρά. τον Αδ. Γεωργιάδη ή τον Μ. Βορίδη δεν είναι εθνικιστής ούτε διακατέχεται από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα.
Γι' αυτό και η προσωπική του θέση ως προς το ονοματολογικό ταυτίζεται με την επίσημη της κυβέρνησης περί σύνθετης ονομασίας erga omnes, όπως άλλωστε ήταν και της κυβέρνησης Καραμανλή. Επέλεξε, όμως, για μια ακόμα φορά να συρθεί πίσω από την εθνικιστική γραμμή Σαμαρά- Γεωργιάδη- Βορίδη, έστω κι αν δεν μιλά για πλήρη προστασία τού ονόματος της Μακεδονίας- θα πρόσβαλλε, άλλωστε, και τη μνήμη τού πατέρα του, ο οποίος σε αυτό το θέμα τουλάχιστον είχε κινηθεί, κι ορθώς, στη λογική τού εθνικού συμφέροντος κι όχι του εθνικού δικαίου...
Τι κατάφερε με όλα αυτά ο πρόεδρος της ΝΔ; Όχι μόνο να μην κερδίσει ψήφους από το πατριωτικό- εθνικιστικό ακροατήριο, αλλά να το σπρώξει στην ακροδεξιά, ενισχύοντάς την σε όλες της τις αποχρώσεις, τουλάχιστον σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση. Λες και είναι εθνικώς ωφέλιμο να συνεχίζει να σέρνεται η διαφορά με την ΠΓΔΜ και η προτιμότερη λύση να είναι να πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία...
Η εθνική αξιοπρέπεια δεν κρίνεται από τον τσαμπουκά, αλλά από την ψυχραιμία με την οποία υπερασπίζεσαι την εδαφική σου κυριαρχία και το διεθνές δίκαιο. Αλίμονο αν μια νέα κρίση κληθούν να τη διαχειριστούν γεωργιάδηδες, βορίδηδες, κασιδιάρηδες, βελόπουλοι, καρατζαφέρηδες ή κρανιδιώτες. Κι ακόμα περισσότερο αλίμονο αν όλοι αυτοί ενωθούν και στις επόμενες εκλογές καταστούν καθοριστικός παράγοντας σχηματισμού κυβέρνησης. Θα είναι ένα ακόμα "δωράκι" Μητσοτάκη στη δημοκρατία μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου