Ποια ελευθερία τού λόγου υφίσταται όταν τα μέσα ενημέρωσης ανήκουν σε ολιγάρχες κι ο πολιτικός ορθολογισμός βασιλεύει; Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που μερικές εκατοντάδες κάνουν ό,τι θέλουν για τέσσερα, πέντε ή και παραπάνω χρόνια και στο τέλος πλειοδοτούν σε λαϊκισμό για να επανεκλεγούν; Τι είδους ελεύθερη οικονομία είναι αυτή που υφίσταται χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη, δίχως ίσες ευκαιρίες και λειτουργεί στη λογική τής ζούγκλας, της φοροαποφυγής και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο;...
Φυσικά και δεν υπερασπίζομαι τα σταλινικά καθεστώτα τού υπαρκτού σοσιαλισμού. Μόνο το ΚΚΕ, εξάλλου, πιστεύει ότι αν ξαναμαγειρέψεις το ίδιο φαγητό με τα ίδια υλικά το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. Αλίμονο, όμως, αν πιστέψουμε ότι δημιουργήσαμε τις νέες τεχνολογίες για να επιστρέψουμε στην εποχή όπου οι άνθρωποι δούλευαν και κοιμούνταν και δεν έκαναν τίποτα άλλο. Ναι, να είναι οι εργαζόμενοι προσαρμοστικοί, ανοιχτοί στην καινούρια γνώση και στην εξέλιξη της αγοράς, αλλά δίχως ένα ισχυρό δίχτυ προστασίας θα είναι έρμαια εκείνων που νομοθετούν τα δικά τους συμφέροντα και ύστερα καταγγέλλουν όσους εναντιώνονται στη νομιμότητά τους...
Η μεταναστευτική κρίση, εξάλλου, κι ο τρόπος που θέλουν να τη διαχειριστούμε ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη- όπως με κέντρα κράτησης σε τρίτες χώρες- αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα του πόσο κοντά βρίσκονται η ρατσιστική, μισαλλόδοξη αντιμετώπιση του ξένου με τη νεοφιλελεύθερη οικονομική αναρχία, όπου ο πρώτος- ανεξαρτήτως του πώς έγινε πρώτος- είναι τα πάντα κι ο δεύτερος τίποτα. Ταυτίζονται, δηλαδή, στον υποβιβασμό τού ανθρώπου, που ακόμα και γιατί δεν είχε βάλει ως στόχο ζωής να βγάζει χρήματα με όποιο κόστος δεν τα έχει "καταφέρει" όπως κάποιοι μουτζαχεντίν της αγοράς, οι οποίοι βεβαίως κλαψούρισαν για σοσιαλισμό όταν η απληστία τους χρεοκόπησε για μια ακόμα φορά τον πλανήτη κι έσπευδαν στο "αντιπαραγωγικό" κράτος για να τους διασώσει. Όπως θα πράξουν και στην επόμενη κρίση που "σχεδιάζει" η απληστία τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου