Η Δικαιοσύνη οφείλει να πράξει τα δέοντα και να ανακαλύψει αν πίσω από την εθνική τραγωδία κρύβεται μόνο ο "στρατηγός άνεμος" ή κι ο ανθρώπινος παράγοντας, με ελληνική ή ξένη υπηκοότητα. Το ότι ξέσπασαν φωτιές στην Αττική σε πολλά μέτωπα κι εστίες και, μάλιστα, σε απομακρυσμένα το ένα από το άλλο σημεία είναι ενδεικτικό του ότι τίποτα δεν έγινε τυχαία...
Όπως, βεβαίως, δεν είναι η φύση που εκδικείται, αλλά ο άνθρωπος που αυτοκαταστρέφεται όταν ρημάζει για να χτίσει ή για να απομυζήσει τη γη έως τελικής εξάντλησης των αποθεμάτων και των πόρων της. Όταν σε αυτήν τη χώρα εν έτει 2018 δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα κτηματολόγιο και δασικοί χάρτες είναι κατά κάποιο τρόπο φυσιολογικό ορισμένες φορές η ασυδοσία να οδηγεί και σε ανείπωτο δράμα. Μερικές φορές, μάλιστα, τα θύματα υπήρξαν και θύτες, αν αναλογιστούμε πως πολλά από τα ακίνητα που καταστράφηκαν είχαν χτιστεί πάνω στη στάχτη προηγούμενων πυρκαγιών...
Τις παθογένειες της φυλής μας τις ξέρουμε, τις αναπαράγουμε και ποτέ δεν τις διορθώνουμε. Ας μην είμαστε, όμως, μόνο μίζεροι κι ας δώσουμε την αξία που του αναλογεί και στο αίσθημα της αλληλεγγύης για τον πόνο τού άλλου που μας διακατέχει όταν προκύπτει συμφορά. Ναι, είμαστε δύσκολοι στο να μοιραζόμαστε τη χαρά κι αναζητάμε τρόπους να τη διαβάλλουμε, αλλά δεν είναι ασήμαντο να προσφέρεις το χέρι σου σε κάποιον πεσμένο για να σηκωθεί. Κι αυτό κάνουν σήμερα πολλοί Έλληνες, οι οποίοι προσφέρουν υλική και ψυχική βοήθεια στους συμπολίτες μας που υποφέρουν δίχως να περιμένουν ανταλλάγματα, τουλάχιστον όχι σε αυτήν τη ζωή...
Όπως, βεβαίως, δεν είναι η φύση που εκδικείται, αλλά ο άνθρωπος που αυτοκαταστρέφεται όταν ρημάζει για να χτίσει ή για να απομυζήσει τη γη έως τελικής εξάντλησης των αποθεμάτων και των πόρων της. Όταν σε αυτήν τη χώρα εν έτει 2018 δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα κτηματολόγιο και δασικοί χάρτες είναι κατά κάποιο τρόπο φυσιολογικό ορισμένες φορές η ασυδοσία να οδηγεί και σε ανείπωτο δράμα. Μερικές φορές, μάλιστα, τα θύματα υπήρξαν και θύτες, αν αναλογιστούμε πως πολλά από τα ακίνητα που καταστράφηκαν είχαν χτιστεί πάνω στη στάχτη προηγούμενων πυρκαγιών...
Τις παθογένειες της φυλής μας τις ξέρουμε, τις αναπαράγουμε και ποτέ δεν τις διορθώνουμε. Ας μην είμαστε, όμως, μόνο μίζεροι κι ας δώσουμε την αξία που του αναλογεί και στο αίσθημα της αλληλεγγύης για τον πόνο τού άλλου που μας διακατέχει όταν προκύπτει συμφορά. Ναι, είμαστε δύσκολοι στο να μοιραζόμαστε τη χαρά κι αναζητάμε τρόπους να τη διαβάλλουμε, αλλά δεν είναι ασήμαντο να προσφέρεις το χέρι σου σε κάποιον πεσμένο για να σηκωθεί. Κι αυτό κάνουν σήμερα πολλοί Έλληνες, οι οποίοι προσφέρουν υλική και ψυχική βοήθεια στους συμπολίτες μας που υποφέρουν δίχως να περιμένουν ανταλλάγματα, τουλάχιστον όχι σε αυτήν τη ζωή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου