Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εντυπωσιάζει, έχει κυβερνήσει και στη βιτρίνα του βλέπουμε τα ίδια πρόσωπα. Την ίδια ώρα, τα μικρότερα κόμματα ενισχύονται- κάποια, μάλιστα, εντυπωσιακά-, αλλά όχι στο βαθμό που να μιλάμε για ανατροπή τού πολιτικού σκηνικού, όπως το 2012. Όσο για το ΠΑΣΟΚ, περιμένουμε όλοι τη νομοτελειακή διάσπασή του, όπως αναμέναμε τη νομοτελειακή διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015...
Πού διοχετεύεται, συνεπώς, όλη η συσσωρευμένη οργή σε βάρος προσωπικώς του Κ. Μητσοτάκη; Στον ίδιο, με το σκεπτικό πως είναι διάβολος, αλλά ο διάβολος που γνωρίζουμε; Αν ίσχυε κάτι τέτοιο γιατί να είναι καλύτερος διάβολος από τον Αλέξη Τσίπρα; Η πραγματικότητα είναι πως η κοινωνική πλειοψηφία είναι εξοργισμένη με τον Μητσοτάκη, είναι δύσπιστη- και καλά κάνει και είναι- με τον Τσίπρα, αλλά στο τέλος τής ημέρας δεν θα καταλήξει ούτε στον Κ. Βελόπουλο ούτε στο ΚΚΕ ούτε στον Γ. Βαρουφάκη. Θα ψηφίσει πολιτική αλλαγή, έστω και χωρίς τον ενθουσιασμό τού '15. Και ίσως αυτό να κάνει καλό στην επόμενη προοδευτική κυβέρνηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου