Και ύστερα τους φταίνε οι νέοι που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν...

Όσοι κατοικούν στην πολιτική Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι ο Αλ. Γεωργούλης είχε αυτοπροταθεί στη ΝΔ πριν τα βρει με το ΣΥΡΙΖΑ. Όπως γνωρίζουν ότι η παρουσία τού ηθοποιού στην Ευρωβουλή είναι τόσο αξιομνημόνευτη όσο η αντίστοιχη του Θ. Ζαγοράκη. Δεν το γράφω για να αθωώσω το ΣΥΡΙΖΑ ούτε για να καταδικάσω τον Γεωργούλη, τη ΝΔ ή τον Ζαγοράκη, αλλά για να επισημάνω πως όταν η πολιτική ασκείται με ποδοσφαιρικούς κι επικοινωνιακούς όρους στο τέλος βγαίνουν όλοι ζημιωμένοι...

Αναρωτιόμουν χθες, αναρωτιέμαι και σήμερα: έτσι θα πάμε στις εκλογές; Με τον Γεωργούλη που παρενοχλεί, τον Κ. Μητσοτάκη που γυρίζει με το πλοίο τής γραμμής και τον Αλέξη Τσίπρα που ρίχνει μπότηδες; Για πολιτικές θα μιλήσουμε ή το Σουδάν, για παράδειγμα, κείται μακράν και η υγεία, η παιδεία, η εργασία, η οικονομία δεν έχουν καμιά αξία μπροστά στα σκάνδαλα και στους υπηρέτες τους; Κι αν αυτά κι αυτούς θέλει το πόπολο, οι υπόλοιποι δημοσιολογούντες βρισκόμαστε εδώ μόνο για να θωπεύουμε τα πιο χυδαία του αντανακλαστικά;...

Για να γίνει, μάλιστα, η υποκρισία τού πολιτικού μας συστήματος τέλεια, την ίδια ώρα που κυλιέται στη λάσπη στηλιτεύει τους νέους που δεν θα προσέλθουν στις κάλπες αηδιασμένοι από όσα βλέπουν. Φυσικά και δεν συνηγορώ στην επιλογή τής αποχής γιατί ακόμα κι αν απέχουμε όλοι αύριο θα έχουμε κυβέρνηση έτσι κι αλλιώς, η οποία σίγουρα δεν θα είναι της αρεσκείας μας. Αντί, όμως, για πομπώδεις δεκάρικους στις πλατείες και στα καφενεία θα ήταν χίλιες φορές προτιμότερη μια ενδοσκόπηση όσων ασχολούνται με τα κοινά...