Η Μεγάλη Εβδομάδα πέρασε, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι έμειναν...

Δεν έχω λόγους να μην πιστέψω ότι ο Κ. Μητσοτάκης έκλαψε κατ' ιδίαν για την τραγωδία των Τεμπών. Ποτέ δεν θεώρησα πως είναι ο διάβολος επί της γης ούτε θεωρώ πως μια πολιτική επιχειρηματολογία σε ένα τέτοιο επίπεδο θίγει τον αποδέκτη της κι όχι αυτόν που τη χρησιμοποιεί. Όπως, επίσης, έχει κάθε δικαίωμα ο πρωθυπουργός να περνά στιγμές ξεγνοιασιάς με την σύζυγό του και να τις κοινοποιεί. Εκτός αν θέλετε να πιστέψω ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων δεν γλεντοκόπησε το Πάσχα σκεπτόμενη τις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών...

Πράγματι, ο πρωθυπουργός έχει περισσότερες ευθύνες από τον μέσο Έλληνα για το σιδηροδρομικό δυστύχημα. Αν θέλουμε, όμως, κάτι να αλλάξει σε αυτήν τη χώρα θα πρέπει κάποια στιγμή η κομματική αντιπαράθεση να περάσει από τους συμβολισμούς στην ουσία. 

Κι αυτοί που είχαν δήθεν ενοχληθεί γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είχε κάνει διακοπές σε σκάφος εφοπλιστή λίγες εβδομάδες μετά το Μάτι ή γιατί ανάβει λαμπάδες το Πάσχα ας μετριάσουν την υποκρισία τους. Η Μεγάλη Εβδομάδα πέρασε, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι έμειναν...

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι βουτηγμένη στα σκάνδαλα και στη διαπλοκή. Καταδίκασε, για παράδειγμα, με χρηματικό πρόστιμο (!) τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο για τα όσα έκαναν κι εκείνοι που κατ' εντολή Μητσοτάκη συνάντησαν τον πρώην πλέον αντεισαγγελέα τού Αρείου Πάγου. Θα προτιμούσα, ωστόσο, τη δικαιοσύνη και τη δημοσιογραφία να ασχοληθούν με τα σκάνδαλα και τους πολιτικούς να μιλήσουν για προγράμματα σε αυτήν την προεκλογική περίοδο. 

Και, μάλιστα, για προγράμματα που ξεπερνούν τη διάρκεια ζωής μιας τετραετίας. Δεν θα ασχοληθούν, ωστόσο, γιατί οι πολιτικοί μας είναι μεροδούλι μεροφάι κι όχι οραματιστές. Κι αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη τραγωδία από το κότερο του Αλέξη ή το κοκορέτσι τού Κυριάκου...