Εκεί, εκεί στη Β' Εθνική μαζί με Βελόπουλο και Κασιδιάρη...

Ο φόβος και ιδίως ο τρόμος δεν είναι συναισθήματα που κρύβονται εύκολα, ακόμα κι αν έχεις στη διάθεσή σου τους καλύτερους επικοινωνιολόγους. Κι αυτά ακριβώς τα συναισθήματα εκπέμπει ο Κ. Μητσοτάκης όταν κάνει προεκλογική εκστρατεία με το σπίτι Ραγκούση στην Πάρο, τι έλεγε ο Μιθριδάτης και, κυρίως, με το φράχτη στον Έβρο, που θυμήθηκε να επεκτείνει ένα μήνα πριν τις εκλογές. 

Ο Γιάννης Ραγκούσης έδωσε εξηγήσεις για την Πάρο, ο πρωθυπουργός καμία για το σπίτι τού Βολταίρου και τα υπόλοιπα 30 ακίνητά του. Ο Άδ. Γεωργιάδης είχε σούρει τα εξ αμάξης τού Μητσοτάκη όταν ήταν στο ΛΑΟΣ και η ασφάλεια σίγουρα δεν εμπεδώνεται με φράχτες και σκιάχτρα. Ρωτήστε, αν δεν με πιστεύετε, και τους συγγενείς των 57 νεκρών των Τεμπών...

Τα αδιέξοδα Μητσοτάκη είναι προφανή, όπως και η τοξικότητα που έχει επιλέξει για την προεκλογική του εκστρατεία. Μετά το Πάσχα και οι επίσημες δημοσκοπήσεις θα τον δείχνουν δεύτερο, δεν έχει δυνητικό σύμμαχο παρά μόνο ύστερα από αποστασία βουλευτών τού ΠΑΣΟΚ και οι απώλειές του προς τα ακροδεξιά, είτε κατεβεί ο Κασιδιάρης είτε όχι, είναι μεγάλες. Γι' αυτό κι έχει ήδη κυλιστεί στο βούρκο από τον οποίο θα βγει μόνο για να ανακοινώσει την παραίτησή του λίγες ημέρες μετά τις εκλογές...

Η δαιμονοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο, όπως άλλωστε και γενικότερα της Αριστεράς. Αν είχαν λάβει σάρκα κι οστά όσα κατά καιρούς τού έχουν αποδοθεί ανάμεσα σε άλλα η Ελλάδα θα είχε σήμερα δραχμή, η Βόρεια Μακεδονία θα είχε καταλάβει την ελληνική Μακεδονία, ο Ταγίπ Ερντογάν θα έβγαζε λόγους από το Προεδρικό Μέγαρο των Αθηνών κι ο φράχτης στον Έβρο θα είχε γκρεμιστεί. Η ουσία είναι πως μέχρι τις 21 Μαΐου ο Κ. Μητσοτάκης θα έχει απωλέσει και το τελευταίο φιλελεύθερο φύλλο συκής στον ανταγωνισμό του με τον Κ. Βελόπουλο και τον Κασιδιάρη για το ποιος είναι πιο ακροδεξιός σε αυτήν τη χώρα...