Για να γίνει ξανά η πόλη της καμόρα πόλη του Δελμούζου...

Από τα σχεδόν 45 χρόνια τής ζωής μου τα 26 τα έχω ζήσει στην Αθήνα και τα 19 στο Βόλο. Γι' αυτό και κάθε φορά που έρχονταν αυτοδιοικητικές εκλογές αναρωτιόμουν αν θα έπρεπε να έχω μεταφέρει τα εκλογικά μου δικαιώματα στην Αθήνα. Κάθε φορά εκτός από φέτος όπου η θλιβερή επικαιρότητα έφερε την πόλη μου στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Φέτος, λοιπόν, θα ψηφίσω με όλη μου την καρδιά στο Βόλο με την ελπίδα να απαλλαγεί από τη μαφία που τον κυβερνά εδώ και δέκα χρόνια...

Θα συμβεί; Δεν θα έβαζα όλα μου τα λεφτά σε αυτό το ενδεχόμενο αφού το καθεστώς Μπέου δεν έχει και πολλές διαφορές από το καθεστώς Μητσοτάκη. Ελέγχει τους αρμούς τής εξουσίας σε σημείο που πολλοί να αποκαλούν το Βόλο Μπεούπολη. Πάνω στη λογική "άσπρος γάτος μαύρος γάτος" ο Μπέος έπιασε μερικά ποντίκια στην αρχή τής θητείας του- καθαριότητα, κυκλοφοριακό- κι από εκεί και πέρα έκανε ό,τι μπορούσε ώστε η πόλη τού Δελμούζου να ταυτιστεί με την πόλη τής καμόρα...

Η Αθήνα και οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας, αν όχι όλες, θα βαφτούν κατά πάσα πιθανότητα "γαλάζιες" αυτή ή την επόμενη Κυριακή. Κι όμως, το γαλάζιο που ξοδεύουμε για να μην βλέπουμε τη σαπίλα θα μπορούσε να είναι πιο πολύχρωμο αν οι προοδευτικές δυνάμεις ενώνονταν και δεν έδιναν μεταξύ τους μάχη μέχρις εσχάτων. Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο έστω στις ευρωεκλογές, αλλά η αυτοκαταστροφή τής προοδευτικής παράταξης μοιάζει να μην έχει πιάσει πάτο ακόμα...