Ποιες ευρωεκλογές; Η μάχη της Κεντροαριστεράς έχει ήδη κριθεί...

Λένε πως η μάχη τής Κεντροαριστεράς θα κριθεί στις ευρωεκλογές. Επιτρέψτε μου να εκτιμώ πως κρίθηκε οριστικώς και τελεσιδίκως το βράδυ τού β' γύρου των προεδρικών εκλογών στο ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογή τού Στέφανου Κασσελάκη επιβεβαίωσε αυτό που όλοι έβλεπαν τους τρεις και πλέον μήνες που έχουν περάσει από τις εκλογές τού Ιουνίου. Πως το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, δεν μπορεί και για να είμαι περισσότερο ακριβής το παρακολουθούμενο, εκβιαζόμενο παιδί δεν το έχει...

Κακώς ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε προσεγγίσει το ΠΑΣΟΚ από το Σεπτέμβριο του 2022, όταν και είχε καταθέσει τις έξι προτεραιότητές του, ώστε να ανιχνευθούν οι προθέσεις του, να βρεθεί η χρυσή τομή και τα δύο κόμματα να συμπτύξουν μέτωπο κατά τής δεξιάς. Δεν πιστεύω, ωστόσο, πως ο Ν. Ανδρουλάκης θα συναινούσε ούτως ή άλλως. 

Είτε από μικρομεγαλισμό είτε γιατί του είχαν δέσει τα χέρια με τις παρακολουθήσεις θα συντασσόταν και πάλι με το αντί- ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Απλώς θα είχε ξεμπροστιαστεί νωρίτερα από τώρα όπου με τη στάση του γύρω από τις νέες αποκαλύψεις στην ουσία δικαιώνει όσους τον παρακολουθούσαν...

Ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς διάσπαση. Όχι για ιδεολογικούς λόγους, οι αριστεραμύντορες άλλωστε θα έπρεπε να είχαν αποχωρήσει από το 2015 αν δεν δέχονταν στο σπαθί τους ούτε μια στάλα δεξιάς απόκλισης κι όχι να είχαν γίνει μνημονιακοί υπουργοί. Θα διασπαστεί γιατί φοβούνται και μάλλον δικαίως πως οι ημέρες που η μειοψηφία συναποφάσιζε και στην ουσία υπονόμευε την πλειοψηφία τελείωσαν... 

Η διάσπαση, ωστόσο, θα είναι λυτρωτική για το ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί να οδηγήσει στις τάξεις του κοινωνικές προοδευτικές δυνάμεις που μέχρι πρότινος δίσταζαν να προσεγγίσουν ένα πολιτικό νεκροταφείο. Είναι, εξάλλου, πιο έντιμο για τους διασπαστές να φύγουν άμεσα από το να συνεχίσουν τη δουλειά πέμπτης φάλαγγας που έκαναν τέσσερα και πλέον χρόνια τώρα προς τέρψη Μητσοτάκη...