Για να ηρεμήσουν διά παντός τα νερά στο Αιγαίο είναι απαραίτητο να έρθουμε σε κάποιου είδους συμφωνία με την Τουρκία. Για να φτάσουμε σε συμφωνία θα πρέπει να κάνουμε και υποχωρήσεις. Για να γίνουν αυτές αποδεκτές από την ελληνική κοινή γνώμη πρέπει η τελευταία να γνωρίζει τι συμβαίνει.
Και για να γνωρίζει οφείλει να την ενημερώσει η ελληνική κυβέρνηση τι ακριβώς διαπραγματεύεται με την Άγκυρα. Εκείνοι, όμως, που συμμετείχαν σε εθνικιστικά συλλαλητήρια για το όνομα μιας άλλης χώρας είναι πολύ δύσκολο να πείσουν πως για τη βιώσιμη ειρήνη ενδεχομένως να χρειαστεί να απεμπολήσουμε ακόμα κι εν δυνάμει εθνική κυριαρχία...
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει ήδη αποδείξει ότι ο πατριωτισμός είναι καταφύγιο των απατεώνων και πως δεν είναι η αγάπη για την πατρίδα αυτή που τον κινητροδοτεί για τις πολιτικές του. Ο μεγάλος μου προβληματισμός, συνεπώς, δεν σχετίζεται με το ότι πρέπει να γίνουν υποχωρήσεις. Αυτές είναι αναπόφευκτες, ιδίως όταν δεν έχει προηγηθεί κερδισμένος πόλεμος από την πλευρά μας. Με ανησυχεί πως τα κίνητρα της Μητσοτάκης Α.Ε. δεν είναι η ειρήνη ούτε, φυσικά, τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά η αύξηση των εσόδων της...
Όταν ο Αλ. Τσίπρας διαπραγματευόταν με τον Ζ. Ζάεφ το έκανε πάνω στην εθνική γραμμή τής σύνθετης ονομασίας erga omnes. Κι αυτή πέτυχε. Αν ο Μητσοτάκης δεν θέλει να συζητήσει μόνο για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ καλώς να το κάνει, μόνο που θα πρέπει να συνεννοηθεί πρώτα με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς.
Κι αυτό γιατί απλούστατα δεν παραχωρείς εθνική κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα από μόνος σου και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη, έναντι σοβαρών ανταλλαγμάτων βεβαίως για τη χώρα σου, του υπόλοιπου πολιτικού κόσμου αφού δεν θα είσαι πρωθυπουργός για πάντα. Διαφορετικά το ειδικό δικαστήριο θα είναι κοντά και δεν θα αφορά ένα 13- 0 για τηλεοπτικές άδειες, αλλά για εσχάτη προδοσία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου