Η ανάδειξη κομματικών αρχηγών από τη βάση έχει καθιερωθεί εδώ και 20 χρόνια, πρώτα από το ΠΑΣΟΚ, μετά από τη ΝΔ και τελευταίως από το ΣΥΡΙΖΑ. Για κανέναν από τους προέδρους που αναδείχθηκε από αυτές τις διαδικασίες δεν ακούστηκε ποτέ πως ήταν στην πραγματικότητα η επιλογή των ψηφοφόρων άλλων κομμάτων. Όχι γιατί δεν ήταν τεχνικώς εφικτό αυτό να συμβεί, αλλά γιατί στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο το πραγματικό ενδιαφέρον να υπερκεραστεί από το τεχνητό...
Τότε γιατί πυκνώνουν τα βαρυσήμαντα άρθρα που ταυτίζουν την άμεση δημοκρατία είτε με παρέκκλιση από την πραγματική λαϊκή βούληση είτε ακόμα και με τη ρευστοποίηση κομμάτων; Είναι ο λαός ραδιούργος ή αφελής και πρέπει να μας προστατεύσουν από αυτόν τα ιερατεία τής πολιτικής και της δημοσιογραφίας που ξέρουν καλύτερα; Κι αν καταργήσουμε την ανάδειξη κομματικών αρχηγών από τη βάση το επόμενο βήμα ποιο θα είναι; Η κατάργηση και των βουλευτικών εκλογών;...
Δεν ισχυρίζομαι πως η πολιτικοποίηση του μέσου ψηφοφόρου θα έρθει αυτομάτως από τη συμμετοχή του σε μια εκλογική διαδικασία στη χάση και στη φέξη. Είναι μια καλή άσκηση, αλλά η ιδιότητα του πολίτη χρειάζεται καθημερινή τριβή...
Από την άλλη, όμως, κανείς δεν πρόκειται να γίνει πολίτης αν εξουσιοδοτήσει ένα ιερατείο να αποφασίζει γι' αυτόν εσαεί. Η ρευστοποίηση, άλλωστε, των κομμάτων και η απαξίωση της πολιτικής δεν είναι συνέπειες της λαϊκής συμμετοχής αλλά της λαϊκής απόστασης από τη λήψη των αποφάσεων, καθώς και της ανατροπής της βούλησης των πολλών από την επιθυμία των λίγων. Γι' αυτό και οι περισσότεροι από εκείνους που δημοσιολογούν περί του αντιθέτου νομίζουν πως είναι περισσότερο έξυπνοι από όσο πραγματικά είναι και οι υπόλοιποι είμαστε περισσότερο αφελείς από ό,τι ισχύει στην πραγματικότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου