Ακούω και διαβάζω τον Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς του να κατηγορούν αποκλειστικά τη Ν.Δ. για τη δεινή θέση της χώρας. Φυσικά κι έχουν δίκιο για τις ευθύνες της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλωστε, αυτές πλήρωσε στις εκλογές του Οκτωβρίου. Αναρωτιέμαι, όμως, ο αφελής γιατί ο πρωθυπουργός συζητά τόσο έντονα το σενάριο σαρωτικού ανασχηματισμού της κυβέρνησής του, μόλις οκτώ μήνες από το διορισμό της από τον ίδιο, εφόσον όλα τα έχει κάνει πρίμα...
Ας μη γελιόμαστε: ακόμα κι ο λίγος κ. Παπανδρέου έχει καταλάβει πως υπουργοί τύπου Γκερέκου, Μπιρμπίλη, Γερουλάνου, Δρούτσα είναι καλοί για να γυμνάζεσαι μαζί τους ή για να πίνεις ένα...πράσινο τσάι, αλλά είναι ελάχιστοι όσον αφορά τη διαχείριση ενός υπουργείου. Το τραγικό στην περίπτωση του πρωθυπουργού είναι πως οι λιγότερο αποδοτικοί στο υπουργικό συμβούλιο είναι και οι καθαρά προσωπικές του επιλογές, αυτές δηλαδή που έγιναν χωρίς κάποιο εσωκομματικό κριτήριο ισορροπιών. Δυστυχώς, ο Γιωργάκης έχει μοιάσει στη μητέρα του κι όχι στον πατέρα του: o Ανδρέας Παπανδρέου ήταν φαύλος, αλλά ικανός. Ο γιος του ενδέχεται να είναι έντιμος, αλλά σίγουρα είναι ανίκανος. Μπορώ να συγχωρήσω έναν ικανό απατεώνα, όχι όμως κι ένα ενάρετο τίποτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου