Σε αυτήν εδώ την εσχατιά της...λογικής γεννήθηκαν οι μύθοι. Κι αν στην αρχαιότητα πάνω τους βασίστηκε ο δωδεκαθεϊσμός, στη σύγχρονη Ελλάδα εξυπηρέτησαν (και) την πολιτική ηγεμονία ορισμένων προσώπων, που σε διαφορετική περίπτωση είτε θα έπαιζαν το φοβισμένο υπαλληλάκο στους "Μήτσους" του κ. Λαζόπουλου, είτε θα έκαναν τους λογαριασμούς για κάποια τράπεζα ή πολυεθνική. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Κ. Σημίτης. Αυτοπλασαρίστηκε και τον πλάσαραν τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης ως το μη χαρισματικό μεν, αλλά σοβαρό κυριούλη που θα έβαζε σε τάξη τα οικονομικά της χώρας και θα την οδηγούσε σε μια νέα μεταπολίτευση, μακριά από τους διεφθαρμένους "δεινόσαυρους" τύπου Παπανδρέου ή Μητσοτάκη.
Στη πραγματικότητα, όμως, ο κ. Σημίτης, πέρα από μάγος της δημιουργικής λογιστικής ( δηλαδή της οικονομικής απάτης), υπήρξε ένας δειλός υπηρέτης των πιο σκοτεινών συμφερόντων. Επομένως, δε μπορώ να καταλάβω εκείνους που βγάζουν τον κ. Σημίτη από το "κάδρο" του σκανδάλου Siemens με την "προσωπογραφία" του Τ. Μαντέλη. Μιλούν για ατομική ευθύνη του πρώην υπουργού κι όχι για συλλογική ευθύνη. Είναι οι ίδιοι, βεβαίως, που μια εβδομάδα πριν κατηγορούσαν την κα Γκερέκου γιατί δεν παραιτήθηκε την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστά τα φοροχρέη του συζύγου της και περίμενε μέχρι το βράδυ! Πώς είναι δυνατό, όμως, να εκτιμούν πως υπάρχει πολιτική, τουλάχιστον, ευθύνη της κας Γκερέκου, αλλά καμία για τον κ. Σημίτη όταν "προπύργια" του "εκσυγχρονιστικού" ΠΑΣΟΚ, όπως οι κ. Τσουκάτος και Μαντέλης, παραδέχονται πως έλαβαν...χορηγίες από τη Siemens; Τα "παπαγαλάκια" κρείττον σιγάν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου