Είμαι σχεδόν σίγουρος (δεν ήμουν και μπροστά για να είμαι απολύτως) πως στη λίθινη εποχή θα υπήρχαν αρκετοί που δεν θα ήθελαν να εγκαταλείψουν τη σπηλιά τους, φοβούμενοι πως τυχόν μετακόμισή τους σε άλλες μορφές κατοικίας θα ήταν καταστροφική. Φαντάζομαι πως πριν οι αθηναίοι πάρουν τις τύχες τους στα χέριατους, θα βρίσκονταν πολλοί που πίστευαν ότι η εξουσία πρέπει να ασκείται αποκλειστικώς από έναν θεόσταλτο βασιλιά ή, έστω, από μια ολιγαρχία...
Υποψιάζομαι πως πριν ο Σπάρτακος υψώσει το λάβαρο της επανάστασης θα βρέθηκαν άλλοι μονομάχοι να τον αποτρέψουν με φράσεις του τύπου "πού πας βρε τρελέ"; Λίγο πριν πέσει η Βαστίλη, πολλοί αυλικοί θα διαβεβαίωναν το Λουδοβίκο ΙΣΤ' και τη Μαρία Αντουανέτα ότιτα κεφαλάκια τους θα παρέμεναν στην θέση τους βρέξει χιονίσει.Όταν οι κάτοικοι του Μεσολογγίου επιχειρούσαν απελπισμένοι την έξοδό τους οι "μπούκμεϊκερ" της εποχής θα στοιχημάτιζαν πως δεν θα ιδρυθεί ποτέ ελληνικό κράτος...
Τη στιγμή που ο Φίοντορ Ντοστογέφσκι απορούσε για το πώς θα μπορούσε να θεωρείται φυσική μια κατάσταση ριζωμένη από αιώνες στο παμπάλαιο και στο τεχνητό, λίγοι θα σχημάτιζαν μπροστά τους την εικόνα της κατάληψης των χειμερινών ανακτόρων. Την ώρα που ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, υπήρξαν κι εκείνοι που ξεκίνησαν τα μαθήματα ιταλικών. Όταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος έβαζε τη χώρα στο "γύψο", πολλοί περίμεναν στωικά αυτό το "γύψο" να ραγίσει από μόνος του...
Ετσι και τώρα, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο είναι οι δύο πέτρινες πλάκες που παραδόθηκαν από τον θεό στον ρεζίλη των Παπανδρέου! Μα, θα μου πείτε, ύστερα από τόσες επαναστάσεις γιατί να χρειαζόμαστε κι άλλες; Γιατί να μην εμπιστευόμαστε αυτούς που μας κυβερνούν και οι οποίοι, σε αρκετές περιπτώσεις, υπήρξαν μέρος τους; Γιατί την επομένη της επιτυχίας μιας επανάστασης, οφείλουμε να προετοιμάζουμε την επόμενη. Η αμφιβολία είναι που πήγε τον κόσμο ένα βήμα παραπέρα, όχι η συνήθεια και οι βεβαιότητες των νοικοκυραίων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου