"Συγκινητική" η παράσταση που έδωσε χθες το "όλον ΠΑΣΟΚ", αλλά δε χρειάζεται να αυταπατώμαστε κιόλας: αν υπάρχει μια ελπίδα να μην ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο, τουλάχιστον στο κομμάτι που αφορά το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, της εκ νέου οριζόντιας αφαίμαξης εργαζομένων και συνταξιούχων και της επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα, αυτή δεν εντοπίζεται στη σικέ αντίδραση μερίδας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, αλλά στην εντεινόμενη και μαζικότερη κινητοποίηση των ενεργών πολιτών...
Μακάρι να μη βγω αληθινός, αλλά η συντριπτική πλειονότητα όσων "πράσινων" βουλευτών παρίσταναν χθες το μάγκα στο Γ. Παπακωνσταντίνου θα υπερψηφίσει το μεσοπρόθεσμο, εφευρίσκοντας κάποια δικαιολογία για την "κωλοτούμπα" της: ορισμένοι θα πουν πως ο υπουργός Οικονομικών τούς άκουσε και προχώρησε σε κάποιες, επουσιώδεις ωστόσο, αλλαγές, άλλοι πως οι εκλογές θα ήταν καταστροφή για τη χώρα, ενώ μερικοί μπορεί και να παραιτηθούν, αφήνοντας στην θέση τους πρόθυμους να πουν το "ναι" σε όλα. Οι βουλευτές τού ΠΑΣΟΚ δεν θυμήθηκαν ξαφνικά το σοσιαλισμό. Είναι προφανές ότι περικυκλωμένοι από αγανακτισμένους, ορισμένοι εκ των οποίων δεν αφήνουν ημέρα που να περάσει και να μην επιτεθούν σωματικώς σε κάποιο μέλος της κυβέρνησης, έχουν συνειδητοποιήσει πως αν δε μιλήσουν εχθρικώς απέναντι στο μεσοπρόθεσμο κινδυνεύει ακόμα και η σωματική τους ακεραιότητα, πόσω μάλλον η πολιτική τους καριέρα. Γι' αυτό και φτάσαμε στο τραγελαφικό σημείο να βλέπουμε βουλευτές όπωςο Α. Κακλαμάνης, που έχει διατελέσει υπουργός και Πρόεδρος της Βουλής, να κάνουν λόγο για Γουδή. Δεν επικροτώ αυτήν την ακραία φρασεολογία, ιδιαιτέρως όταν προέρχεται από ανθρώπους που ασκούν εξουσία επί τριάντα χρόνια, άρα, με βάση τη δική τους λογική, θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι υποψήφιοι προς εκτέλεση...
Υ.Γ. Ακόμα θεωρώ πως ο Γιάννης Μπουτάρης ήταν η καλύτερη λύση, μεταξύ των τότε υποψηφίων, για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης. Είναι θεμιτό να επιδιώκει την εισροή ξένου κεφαλαίου στην πόλη του, αλίμονο όμως αν για το χρώμα του χρήματος προσβάλλουμε τη μνήμη των νεκρών και των ξεριζωμένων της Πόλης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας, τιμώντας το σφαγέα τους Κεμάλ Ατατούρκ. Αλίμονο, επίσης, αν δεν παραχωρούμε την πλατεία Αριστοτέλους, το σημείο, υπενθυμίζω, όπου δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, για πολιτική εκδήλωση που διοργανώνει ο σπουδαιότερος εν ζωή έλληνας, ο Μίκης Θεοδωράκης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου