Στην Ελλάδα κυριαρχεί η απλοϊκή δεξιά αντίληψη περί νόμου, τάξης κι ασφάλειας.Σύμφωνα με αυτή, αν σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο λειτουργούσαν κάμερες ασφαλείας και περιπολούσαν εκατό μπάτσοι, τότε η Αθήνα, οι υπόλοιπες πόλεις και τα χώρια θα ήταν ένας παράδεισος, στον οποίο θα μπορούσαν να κυκλοφορούν, δήθεν ελεύθεροι, οι πολίτες κάθε ηλικίας και φύλου...
Λυπάμαι που θα τους διαψεύσω το όνειρο, αλλά με τα σημερινά δεδομένα εγκληματικότητα, και γιατί όχι αυξημένη, θα καταγραφόταν ακόμα κι αν σε κάθε νοικοκυριό είχε εγκατασταθεί από ένας ή περισσότεροι μπάτσοι, ακόμα κι αν κάθε σπίτι θύμιζε φρούριο από πλευράς ασφάλειας, ακόμα κι αν σε κάθε γωνιά τού δρόμου βρισκόταν κι από ένας μπάτσος. Ακόμα κι αν γίνουν όλα αυτά, πέρα από το αυταρχικό κράτος-"πατερούλη" που θα έχουμε δημιουργήσει, θα έχουμε δώσει απάντηση στα αποτελέσματα τού εγκλήματος, όχι στις γενεσιουργές του αιτίες. Με λίγα λόγια, όσο η ανισοκατανομή τού πλούτου και η προστασία των συμφερόντων των λίγων έναντι των πολλών θα επιμένει να είναι η πολιτική (και) αυτής της κυβέρνησης, καμιά κάμερα ή ομάδα "Δίας" ΄δεν θα μπορεί να εμποδίζει τον πεινασμένο από το να κλέψει για να φάει...
Σε αυτό το πλαίσιο, η νομοθετική πρωτοβουλία τού υπουργού Δικαιοσύνης, Μ. Παπαϊωάννου για τις κάμερες ασφαλείας ή για τους ιστοτόπους δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα, παρά μόνο εξυπηρετεί το θεαθήναι και τους διαπλέκομενους μιντιάρχες αντιστοίχως. Όσον αφορά τα "μπλογκ", προφανώς τα κατεστημένα...MEGAλα μέσα ενοχλούνται από το γεγονός ότι υπάρχουν και μέσα ενημέρωσης που δεν αφιερώνουν τις σελίδες ή το χρόνο τους στη διαπόμπευση των εχθρών τού συστήματος και στην αγιοποίηση των πέντε δέκα επιχειρηματικών τζακιών, που απομυζούν το δημόσιο πλούτο τις τελευταίες δεκαετίες...
Σαφώς και υπάρχουν και ιστότοποι που έχουν δημιουργηθεί μόνο και μόνο για να ρίχνουν "λάσπη στον ανεμιστήρα". Ακόμα κι αυτοί, όμως, δε μπορούν να πλήξουν ανεπανόρθωτα την τιμή τού "θύματός" τους, εφόσον αυτό έχει καθαρό βίο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, μάλιστα, εκείνων που βγήκαν πιο δυνατοί ύστερα από μια αναμέτρησή τους με κάθε είδος εντύπου. Γι' αυτό και η οποιαδήποτε ποδηγέτηση της ελευθεροτυπίας δε μπορεί να βασίζεται στο θολό επιχείρημα περί συκοφαντίας, με το οποίο η αλήθεια είτε μένει στο σκοτάδι, είτε παρουσιάζεται μισή. Με την ίδια λογική, θα περίμενα μεγαλύτερη ευαισθησία από τον κ. Παπαϊωάννου και στο αντίθετο της συκοφαντίας, δηλαδή την άκρατη εξύμνηση προσώπων ή επιχειρήσεων από τα μίντια, η οποία κι αυτή πόρρω απέχει από την αλήθεια. Εκτός αν όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα, εκτός από τους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες αυτής της χώρας. Περιμένετε, όμως, από τον κ. Παπαϊωάννου να τα βάλει με τα αφεντικά του;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου