Δείτε τη φωτογραφία και θα έχετε μια εικόνα τού νεοφιλελεύθερου οράματος: δισεκατομμύρια εργαζόμενοι με μισθούς πείνας παράγουν τον πλούτο των λίγων κι αυτό ονομάζεται ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα κι όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσεται αυτόν τον καπιταλισμό τής απόλυτης φούσκας, που κάποιοι επιμένουν να υπερασπίζονται...
Είναι οι ίδιοι που βλέπουν την Κίνα των απειράριθμων καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη εργασιακής εξαθλίωσης και της τεράστιας ανισοκατανομής πλούτου ως το μοντέλο πάνω στο οποίο θα πρέπει να βασιστεί το μέλλον μας. Είναι οι ίδιοι θιασώτες τής απλοϊκής θεωρίας πως το κράτος, το οποίο καλείται να ενδιαφερθεί για εκατομμύρια στόματα κι όχι για τέσσερα όπως σε μια μέση οικογένεια, θα πρέπει να μην ξοδεύει περισσότερα από όσα βγάζει. Το κράτος πρέπει να ξοδεύει όσα χρειάζονται για να ασκεί κοινωνική πολιτική κι όχι για να διορίζει με βάση κομματικά κριτήρια ή να εξυπηρετεί διαπλεκόμενους επιχειρηματίες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο καπιταλισμός τής αγοραπωλησίας "αέρα", που μας έφερε εδώ που μας έφερε, είναι κλινικά νεκρός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου