Κάποια στιγμή οφείλουμε να αφήσουμε στη γωνία την...ελληνική μας φύση και να συζητήσουμε για το μέλλον αυτής της χώρας με νηφαλιότητα και, κυρίως, χωρίς δογματισμούς. Και φυσικά πρέπει να συζητήσουμε τα πάντα και, μάλιστα, από την αρχή! Μας συμφέρει, για παράδειγμα, να ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή αποτελεί εμπόδιο στην επιστροφή τής χώρας στην παραγωγική διαδικασία; Μας ωφελεί, επίσης, η παραμονή μας στο ευρώ ή αποτελεί τροχοπέδη για την αναπτυξιακή μας πορεία;...
Δυστυχώς μέχρι στιγμής στο δημόσιο διάλογο κυριαρχούν οι πιο ακραίες φωνές, τόσο από τα δεξιά όσο κι από τα αριστερά. Αυτές, δηλαδή, που βλέπουν την κατάσταση μόνο σαν άσπρο- μαύρο, που προδικάζουν εθνικές τραγωδίες αν συμβεί οτιδήποτε πηγαίνει κόντρα στην "κανονική" ροή τής ιστορίας. Βεβαίως κι αν αποφασιστεί η έξοδος της χώρας μας από την ευρωζώνη ή από την ίδια την Ε.Ε. το "καράβι" θα πλέει σε αχαρτογράφητα νερά. Όπως, όμως, δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να φτάσει στην "Αμερική" άλλο τόσο αβέβαιο είναι κι αν πέσει πάνω στην "ξέρα". Γι' αυτό και είναι προτιμότερο η όποια απόφαση να ληφθεί από τον ελληνικό λαό, ύστερα από έναν ενδελεχή δημόσιο διάλογο, κι όχι από μια αποδυναμωμένη κυβέρνηση ή, ακόμα χειρότερα, από τους υπόλοιπους ευρωπαίους. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το...σχετικό δημοψήφισμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου