Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Ενας λαός που δεν παίζει για τον "προπονητή" του...



Γιατί ο Ζοζέ Μουρίνιο θεωρείται ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο; Οχι τόσο γιατί δεν υπάρχουν καλύτεροι από τον πορτογάλο στον τομέα της τακτικής, όσο γιατί ξέρει να διαχειρίζεται τους παίκτες του και να τους προστατεύει καλύτερα από κάθε άλλον. Βγαίνοντας από το ποδοσφαιρικό τερέν και πηγαίνοντας στο πολιτικό, η σύγκριση με το ρεζίλη των Παπανδρέου προκαλεί κατάθλιψη σε όσους πίστεψαν ότι ο σημερινός πρωθυπουργός θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα ζωής όσων κατοικούν σε αυτήν τη χώρα. Κι αυτό γιατί στα σχεδόν δύο χρόνια που κυβερνά, μοιράζει τις ευθύνες για τα δεινά μας δεξιά κι αριστερά και, κυρίως, δεν πείθει παρά ελάχιστους πως είναι εκείνος που θα μας βγάλει από το τούνελ. Κι αυτός είναι ο σοβαρότερος λόγος που η κυβέρνηση έχει φτάσει στο αδιέξοδο: δεν πείθει πλέον πολλούς να συστρατευτούν μαζί της γιατί, απλούστατα, μετά από τόσα ψέματα και νέα μέτρα την εμπιστεύονται πια ελάχιστοι...

Θεωρώ πως από ένα σημείο και μετά η πλειονότητα των ελλήνων θα ήταν πρόθυμη να υποστεί θυσίες για να σωθεί η χώρα. Αυτός ο βολονταρισμός, όμως, έχει χαθεί για τα καλά γιατί η κυβέρνηση δεν έπεισε πως στα βάρη συμμετέχουν όλοι αναλογικώς με βάση τις οικονομικές τους δυνάμεις. Αντιθέτως, "χτύπησε" και "χτυπά" επανειλημμένως τους ίδιους μισθωτούς και συνταξιούχους, κάνοντας ελάχιστα για να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να περιορίσει τις κρατικές δαπάνες. Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα κι εκείνοι που μπορεί να έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν τις έκτακτες εισφορές δεν έχουν καμιά ψυχική διάθεση να το κάνουν για να διαιωνίζεται μια κοινωνική αδικία. Αυτήν την ώρα, άλλωστε, ακόμα και στην εργασιακή εφεδρεία δε μπαίνουν οι ανάξιοι, αλλά όσοι δεν είναι "πρασινοφρουροί"...

Ενώ, όμως, το ΠΑΣΟΚ έχει "βυθιστεί" στις δημοσκοπήσεις τόσο πολύ που πια απέχει περισσότερο από τη Ν.Δ. από ό,τι απέχει το ίδιο από το ΚΚΕ, η Αριστερά τείνει προς ένα νέο ιστορικό έγκλημα, όπως αυτό της αποχής της από τις εκλογές πριν από εξηνταπέντε χρόνια: επιμένει να μη δημιουργεί ένα ενιαίο μέτωπο, την ώρα που η χώρα την έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ. Και το ακόμα χειρότερο; Εξακολουθεί να υπερασπίζεται όλους όσοι στέκονται απέναντι στην κυβέρνηση και στην τρόικα, χωρίς να θέτει ούτε ένα αξιολογικό κριτήριο στην τοποθέτησή της. Επιτρέπει, δηλαδή, έτσι με το κάψιμο των ξερών, το κάψιμο και των χλωρών...

Δεν υπάρχουν σχόλια: