Δε χρειάζεται να είσαι ο Α. Μπέος για να γνωρίζεις τα αποτελέσματα των "αναμετρήσεων" ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στην τρόικα! Από τη στιγμή που τους συνδέει η σχέση "κράτα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε το βουνό", δεν υπάρχει περίπτωση καμιά από τις δυο πλευρές να κάνει κάποια τρέλα και να τινάξει το νεοφιλελεύθερο πείραμα στον αέρα. Γι' αυτό και είναι τουλάχιστον γελοία τα κυβερνητικά επικοινωνιακά κόλπα που ήθελαν τον Ε. Βενιζέλο και το ρεζίλη των Παπανδρέου να διώχνουν το βράδυ δήθεν κακήν κακώς τους τροϊκανούς από το υπουργείο Οικονομικών και την επομένη να εμφανίζεται ο "Μπένι" σε συνέντευξη Τύπου ήρεμος και χαλαρός σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Ίσως γιατί ακριβώς δεν είχε συμβεί τίποτα πέρα από μια ακόμα προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού λαού...
Η ουσία βρίσκεται αλλού: πως στην επιχειρηματολογία τους τόσο η κυβέρνηση όσο και η τρόικα έχουν, εν μέρει, δίκιο! Από τη μια δικαιολογείται ο Ε. Βενιζέλος να υποστηρίζει πως δεν θα πρέπει να ληφθούν νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, να προκύψει καινούρια ανεξέλεγκτη μείωση μισθών και συντάξεων και πως η λιτότητα είναι άδικη κι αναποτελεσματική. Από την άλλη, όμως, η τρόικα δικαίως εξανίσταται για το ότι δεν έχουν προχωρήσει οι συγχωνεύσεις δημοσίων οργανισμών, για την ανισοκατανομή των απολαβών στο δημόσιο τομέα (έστω κι αν κάνει λόγο για άκριτη, οριζόντια υποβάθμιση), για τη μη πάταξη της φοροδιαφυγής ή για τη μη μείωση των τιμών ελέω καρτέλ κι απουσίας ουσιαστικών ελέγχων...
Η πλειονότητα των Ελλήνων, όμως, είναι παγιδευμένη ανάμεσα στη Σκύλλα τού νεοφιλελευθερισμού και στη Χάρυβδη του κομματισμού. Μια κοινωνία "σαλαμοποιείται" για να μη θιγούν το μεγάλο κεφάλαιο και τα κομματόσκυλα. Εκείνοι, δηλαδή, που θα έπρεπε κατ' εξοχήν να πληρώσουν την κρίση κρύβονται πίσω από την "κουρτίνα", την ώρα που οι υπόλοιποι, που δεν έχουμε πού να κρυφτούμε, αναγκαζόμαστε να υπομένουμε ένα σισύφειο αγώνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου