Ο ρεζίλης των Παπανδρέου έχει δίκιο: η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο, μόνο που δε διευκρίνισε πως αυτός είναι ταξικός και πως η πλειονότητα του ελληνικού λαού δε βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τον πρωθυπουργό του. Εκτός αν θεωρήσουμε πως ο Εφιάλτης πολέμησε για το Λεωνίδα ή ο Ιούδας για τον Ιησού...
Δεν το νομίζω όμως. Αντιθέτως, θεωρώ πως ο αρχηγός Γιωργάκης, η τρόικα, οι διεθνείς κερδοσκόποι, οι ३०० οικογένειες μεγαλοεπιχειρηματιών, τα κομματόσκυλα και οι μικροί φεουδάρχες, όπως οι ιδιοκτήτες ταξί κι άλλοι "κλειστοί" επαγγελματίες, βρίσκονται από τη μία όχθη του ποταμού κι όλοι οι υπόλοιποι από την άλλη. Γι' αυτό κι όσα μέτρα εξαγγέλλουν κάθε δύο ημέρες κυριολεκτικώς ο ρεζίλης με τον αντιπρόεδρό του δε στοχεύουν σε κανενός είδους κοινωνική δικαιοσύνη, διαφορετικώς δεν θα ήταν οριζόντια, αλλά στο να μην πληγούν όσοι έβγαλαν υπερκέρδη για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από την επιχείρηση "Μεταπολίτευση Α.Ε."
Αυτή η κυβέρνηση σε λιγότερο από ένα μήνα συμπληρώνει δύο χρόνια ζωής. Τί έχει κάνει για το σοσιαλισμό, τον οποίο υποσχέθηκε, κι όχι για τη βαρβαρότητα την οποία παραδίδει; Εχει μειώσει μισθούς και συντάξεις οριζοντίως και χωρίς κανένα κοινωνικό κριτήριο, έχει επιστρέψει τις εργασιακές σχέσεις στην προ της εξέγερσης του Σικάγου εποχή, έχει αυξήσει άμεσους κι έμμεσους φόρους που αφορούν κυρίως τα συνήθη υποζύγια, δεν έχει κάνει τίποτα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής και εισφοροδιαφυγής, δεν έχει κλείσει παρά ελάχιστους άχρηστους δημόσιους οργανισμούς, δεν έχει απολύσει ούτε ένα ανίκανο κομματόσκυλο, έχει κλείσει σχολεία, δεν προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς, δε διαθέτει ούτε καν σχολικά βιβλία, ενώ η δωρεάν υγεία ισχύει μόνο για εκείνους που μπορούν να την πληρώσουν. Κι αν σταματώ εδώ, είναι γιατί κάπου θα έπρεπε να βάλω τελεία στην προηγούμενη πρόταση! Αν συνέχιζα, όμως, θα έπρεπε να στηλιτεύσω και την κυβερνητική υποκρισία να "θυμάται" τώρα, ύστερα από τόσες θυσίες του ελληνικού λαού, πως σε αυτήν τη χώρα ζουν και κάποιοι εφοπλιστές, οι οποίοι δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρο για τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες, ενώ προειδοποιούν πως αν συμβεί κάτι τέτοιο θα βάλουν στα πλοία τους σημαία ευκαιρίας. Βεβαίως είναι οι ίδιοι που όταν δεν απειλούν, κάνουν φιλανθρωπίες γιατί "αγαπούν" την πατρίδα και "συμπάσχουν" με τους αναξιοπαθούντες...
Βλέποντας το ρεζίλι στη ΔΕΘ, όπου τέλος πάντων τόλμησε να εμφανιστεί, μαζί με το στρουμπουλό αντιπρόεδρό του μου θύμισαν, παρότι δεν ομοιάζουν εμφανισιακώς, ένα δίδυμο από το παρελθόν, το οποίο έχει ταυτιστεί με την πολιτική απατεωνιά: τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον και τον υπουργό του των Εξωτερικών, Χένρι Κίσιντζερ! Στο ρόλο του παθολογικού ψεύτη και κομπλεξικού Νιξον ο ρεζίλης και σε εκείνον του κυνικού κι επικοινωνιακού Κίσιντζερ ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος με τον άνετο χειρισμό της γλώσσας από την πλευρά του μαλακώνει την αλγεινή εντύπωση από το βιασμό της που αφήνει ο ανελλήνιστος ρεζίλης κάθε φορά που υποστηρίζει πως μπορεί να βάλει ένα πλοίο στη σωστή...τροχιά! Α, και για να μην το ξεχάσω, όσοι κάνουν σφάλματα εν καιρώ μαχών δικάζονται για εγκλήματα πολέμου και οι ποινές σε περίπτωση καταδίκης τους είναι οι αυστηρότερες δυνατές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου