Για άλλη μια φορά, ωστόσο, η πολιτική ηγεσία τής χώρας αντιμετωπίζει την εξωτερική πολιτική με όρους εσωτερικής επικοινωνίας. Μας ενοχλεί όταν βλέπουμε τον Ερντογάν με στολή παραλλαγής, μολονότι η χώρα του βρίσκεται πράγματι σε πόλεμο στη Συρία, αλλά είναι απλό "χάπενινγκ" όταν τον αντιγράφουν οι Τσίπρας- Καμμένος. Κορυφαίο παράδειγμα, εξάλλου, επικοινωνιακής επιπολαιότητας ήταν η παντελώς άκαιρη πρόσκληση του προέδρου τής Τουρκίας στη χώρα μας πριν μερικούς μήνες...
Οι αξιωματικοί μας δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην Ελλάδα και η Τουρκία δεν θα σταματήσει να "γκριζάρει" το Αιγαίο ή να εισέρχεται στην κυπριακή ΑΟΖ ακόμα κι αν στο πρωθυπουργικό γραφείο αποκαλέσουν μαλάκα τον Ρ. Τ. Ερντογάν. Ούτε δίνουμε σήμα ψυχραιμίας και νηφαλιότητας όταν απαντάμε στα "mind games" του Τούρκου προέδρου στο ύφος που θα επέλεγε κι ο ίδιος. Κι αυτό όχι γιατί απέναντί μας έχουμε τον πιο προβλέψιμο από τους ηγέτες, αλλά επειδή δίνουμε αφορμές ώστε να ενεργοποιηθεί το σενάριο του ατυχήματος, το οποίο είναι αυτήν τη στιγμή κι ο μεγαλύτερος ρεαλιστικός κίνδυνος...
Οι χώρες δεν θα πρέπει να οδηγούνται σε πολεμικές συρράξεις- ακόμα κι αν οδηγηθούμε σε μία τέτοια με την Τουρκία δεν θα κρατήσει περισσότερο από μερικές ημέρες- κατόπιν λαϊκής απαίτησης ή κατόπιν σχετικών δημοσκοπικών πιέσεων. Αν, επομένως, το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας το εννοεί όταν μιλά για την ανάγκη τα εθνικά θέματα να μένουν εκτός τής κομματικής αντιπαράθεσης ας αξιοποιηθεί η κατατεθειμένη πρόταση για δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, το οποίο θα συνέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και θα προσδιορίζει όχι μόνο τις εθνικές απαντήσεις στις προκλήσεις, αλλά και την εθνική γραμμή, ώστε κανείς να μην μπορεί να ισχυρίζεται πως την ακολουθεί δίχως στην πραγματικότητα να την τηρεί, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τη ΝΔ και το Μακεδονικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου