Ο Μακρόν ως ευχή και κατάρα...

Ο Εμ. Μακρόν, ίσως και γιατί ανήκουμε στην ίδια γενιά, δεν μου είναι αντιπαθής, μολονότι η πολιτική του ατζέντα βασίζεται στο "τσιμπολόγημα" θέσεων της Αριστεράς και της δεξιάς, που μερικές φορές καταλήγει σε αχταρμά. Η Γαλλία, πάντως, και συνεπακόλουθα η Ευρώπη είχε ανάγκη, μετά από χρόνια, από έναν ισχυρό Γάλλο πρόεδρο με ευρωπαϊκό όραμα. Κι αν μη τι άλλο, οι θέσεις που εξέφρασε ο Εμ. Μακρόν στην Πνύκα, στη Σορβόνη κι αυτήν την εβδομάδα στο Στρασβούργο υπέρ τής δημοκρατίας και κατά τού αυταρχισμού βρίσκουν σύμφωνους πολλούς προοδευτικούς, όχι μόνο κατ' όνομα αλλά και στην ουσία, πολίτες...

Από την άλλη, ωστόσο, στην πολιτική του πρακτική ο Εμ. Μακρόν πολλές φορές συγχέει την προώθηση της μεταρρυθμιστικής του ατζέντας κόντρα στο λαϊκισμό με το πολιτικό μπούλινγκ. Τον έχουμε δει, για παράδειγμα, να απευθύνεται αρκετές φορές με σκαιό τρόπο σε εργαζόμενους, συνδικαλιστές, σε οποιονδήποτε αντιδρά στις αλλαγές του, ενώ το ίδιο έπραξε και στο Ευρωκοινοβούλιο όταν στριμώχτηκε για την επίθεση στη Συρία. Ο ηγέτης είναι αλήθεια ότι οφείλει να πατά πόδι για να υλοποιεί τις πολιτικές του, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όποιος διαμαρτύρεται ή καταγγέλλει τις πρακτικές του έχει πάντοτε και μόνο άδικο...

Όπως κι αν έχει, ο πρόεδρος της Γαλλίας έχει κινητοποιήσει την Ευρώπη κι έχει αναζωογονήσει ένα διάλογο ο οποίος είχε τελματώσει. Εκμεταλλευόμενος το Brexit και την αποδυνάμωση της Ανγκ. Μέρκελ έχει βγει μπροστά. Το ζητούμενο είναι, βεβαίως, να καθοριστεί μια ευρωπαϊκή πορεία η οποία, ανάμεσα σε άλλα, θα ενισχύει και το αίσθημα ισονομίας για όλους όσοι κατοικούν στη Γηραιά Ήπειρο. Αυτό, όμως, δεν πρόκειται να συμβεί αν θεσμοθετηθεί η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων και νομιμοποιηθούν στην ουσία οι λόγοι για τους οποίους όλο και λιγότεροι αισθάνονται Ευρωπαίοι ή είναι υπερήφανοι γι' αυτό...

Ο κόσμος μας γενικότερα θα γίνει πιο ασφαλής όταν η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισοπολιτεία καταστούν ο κανόνας. Σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε κάνει γι' άλλη μια φορά μια τρύπα στο νερό επιτρέποντας την ανάδυση στην εξουσία αυτού που υποτίθεται πως ο Εμ. Μακρόν μάχεται, δηλαδή του αυταρχισμού ...