Ζω πάνω από 20 χρόνια στην Αθήνα δίχως να με έχουν κλέψει, ληστέψει, βιάσει ή σκοτώσει. Το ίδιο ισχύει για πολλούς ακόμα που κατοικούν στην ελληνική πρωτεύουσα. Ενδεχομένως αύριο μεθαύριο να μου συμβεί κάτι από όλα αυτά, αλίμονο όμως αν χρησιμοποιήσω κάτι που θα έχει λάβει χώρα μία φορά στην εικοσαετία για να ισχυριστώ πως αυξήθηκε η εγκληματικότητα και να αρχίσω να τρομοκρατώ τους άλλους γύρω μου.
Ούτε τα στοιχεία τής αστυνομίας, άλλωστε, βεβαιώνουν κάτι τέτοιο ούτε είναι η πρώτη φορά που ληστές πυροβόλησαν τον ιδιοκτήτη ή επιτέθηκαν σε ηλικιωμένο, όπως συνέβη την τελευταία εβδομάδα. Όποιος, επομένως, καλλιεργεί την ανασφάλεια των πολιτών εκμεταλλεύεται φοβικά ένστικτα για δικούς του ιδιοτελείς σκοπούς, πολιτικούς και μη,...
Από την άλλη, όμως, δεν ασπάζομαι τον "ωχαδερφισμό" με τον οποίο αντιμετωπίζει το θέμα ο αρμόδιος υπουργός. Βεβαίως κι εγκληματικότητα πάντοτε υπήρχε και θα υπάρχει κι αυτή είναι πολυπαραγοντική, αφού σχετίζεται από την κοινωνική αδικία έως το έλλειμμα παιδείας, τον εύκολο πλουτισμό και την αγάπη για την παρανομία.
Θα προτιμούσα, ωστόσο, από τον Ν. Τόσκα να κάνει με τα μέσα που διαθέτει όσα περισσότερα μπορεί- δεν είναι κακό, για παράδειγμα, να κυκλοφορούν αστυνομικοί στις γειτονιές, αν δεν το παίζουν καουμπόηδες- κι όχι να συμβουλεύει την κοινωνία να αλλάζει πλευρό αν κάποιος μπουκάρει στο σπίτι της. Το μαστίγιο δεν είναι τις περισσότερες φορές η λύση, αλλά ορισμένες είναι...
Αλίμονο, όμως, επίσης αν νομιμοποιήσουμε την αυτοδικία και τη βαφτίσουμε αυτοάμυνα. Δεν είναι ορθολογική αντιμετώπιση να πυροβολήσουμε έναν ληστή ακόμα κι αν είναι ένοπλος, αφού σε ένα κράτος δικαίου η ανθρώπινη ζωή, έστω κι ενός εγκληματία, είναι ανώτερη αξία από τα λεφτά, τα χρυσαφικά ή τα γκάτζετ μας. Όποιος, επομένως, πιστεύει ότι οπλοφορώντας και χρησιμοποιώντας το όπλο του προστατεύει καλύτερα την περιουσία του, ακόμα κι αν απαξιώνει τη ζωή τού ληστή, θα πρέπει να το σκεφτεί και μια και δυο φορές αν αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να γλιτώσει προσωπικά του αντικείμενα.
Δείτε το και φιλοσοφικώς ημέρες που είναι και τιμάμε υποτίθεται αυτόν που έλεγε όταν έχουμε δύο χιτώνες να δίνουμε τον ένα: αξίζει να πεθάνουμε για ένα κινητό τηλέφωνο;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου