Σε αντίθεση με πολλούς συμπατριώτες μου, δεν συγκαταλέγομαι στους θαυμαστές τού Βλ. Πούτιν. Ίσως γιατί δεν συγχέω την αυταρχικότητα με την ηγεσία, την αποφασιστικότητα με τη δολοφονία των πολιτικών μου αντιπάλων ή την πυγμή με τη φίμωση όσων με αντιπολιτεύονται. Ειδικότερα όσον αφορά τη Συρία, ο πρόεδρος της Ρωσίας έχει συνδέσει τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας του με έναν ηγέτη, τον Μπ. αλ Άσαντ, ο οποίος δεν έχει διστάσει, όσο βέβαιοι μπορούμε να είμαστε γι' αυτό, να χρησιμοποιήσει ακόμα και χημικά σε βάρος των πολιτών του για να διατηρηθεί στην εξουσία. Φυσικά και τα κράτη έχουν μόνο συμφέροντα, ωστόσο αν το διεθνές δίκαιο δεν θέτει κάποια όρια και κυρίως αν αυτά δεν τηρούνται, τότε απλώς προετοιμάζουμε τις πολεμικές συρράξεις, ίσως και παγκόσμιες, του μέλλοντος...
Από εκεί και πέρα, ωστόσο, η Δύση έχει προσβληθεί από έναν αντιρωσισμό ο οποίος δεν έχει πάντοτε σύνδεση με τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά παραπέμπει περισσότερο στον Ψυχρό Πόλεμο. Από την ειρηνική προσάρτηση της Κριμαίας και τον εμφύλιο στην Ουκρανία έχει επιβληθεί στη Ρωσία από την ΕΕ και τις ΗΠΑ ένα οικονομικό εμπάργκο που δεν διευκολύνει την προσέγγιση των δύο πλευρών, αν αυτός είναι ο στόχος.
Και στην άλλη όχθη τού Ατλαντικού ξεκίνησε ένα κυνήγι μαγισσών για το κατά πόσο η Μόσχα συνέδραμε τον Ντ. Τραμπ στο να γίνει "πλανητάρχης". Αν οι Αμερικανοί ήθελαν να είναι έντιμοι απέναντι στο δικό τους βρόμικο παρελθόν και παρόν, θα όφειλαν να παραδεχθούν ότι ο Ντ. Τραμπ εκλέχθηκε πρόεδρος και δεν εγκαταστάθηκε στο αξίωμά του ύστερα από πραξικόπημα, όπως έχει συμβεί σε τόσες "μπανανίες" ανά τον κόσμο με τη συνδρομή τής CIA κι άλλων "ευαγών" αμερικανικών ιδρυμάτων και παραϊδρυμάτων...
Δυστυχώς σε μια εποχή όπου αρκεί μια σπίθα για να ανάψει μια μεγάλη φωτιά, στο Λευκό Οίκο κατοικοεδρεύει ένας πολύ επικίνδυνος ερασιτέχνης, ο οποίος δεν έχει ιδέα από στρατηγική και διπλωματία κι απομακρύνει από δίπλα του κι όσους ξέρουν. Δεν είναι δυνατό, για παράδειγμα, να τουιτάρει Αμερικανός πρόεδρος "ετοιμαστείτε να σας ρίξουμε τους πυραύλους" σαν να μιλά στους κολλητούς του σε χαμπουργκεράδικο κάπου στις μεσοδυτικές πολιτείες. Αν ο Π. Καμμένος και οι ρητορικές του προκλήσεις είναι ικανές να προκαλέσουν ακόμα και θερμό επεισόδιο΄με την Τουρκία, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί με τις λεκτικές ακροβασίες Τραμπ, οι οποίες βασίζονται στην άγνοια, στο λαϊκισμό, στον εθνικισμό και στη μισαλλοδοξία. Το κοκτέιλ γίνεται όλο και πιο τοξικό...
Από εκεί και πέρα, ωστόσο, η Δύση έχει προσβληθεί από έναν αντιρωσισμό ο οποίος δεν έχει πάντοτε σύνδεση με τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά παραπέμπει περισσότερο στον Ψυχρό Πόλεμο. Από την ειρηνική προσάρτηση της Κριμαίας και τον εμφύλιο στην Ουκρανία έχει επιβληθεί στη Ρωσία από την ΕΕ και τις ΗΠΑ ένα οικονομικό εμπάργκο που δεν διευκολύνει την προσέγγιση των δύο πλευρών, αν αυτός είναι ο στόχος.
Και στην άλλη όχθη τού Ατλαντικού ξεκίνησε ένα κυνήγι μαγισσών για το κατά πόσο η Μόσχα συνέδραμε τον Ντ. Τραμπ στο να γίνει "πλανητάρχης". Αν οι Αμερικανοί ήθελαν να είναι έντιμοι απέναντι στο δικό τους βρόμικο παρελθόν και παρόν, θα όφειλαν να παραδεχθούν ότι ο Ντ. Τραμπ εκλέχθηκε πρόεδρος και δεν εγκαταστάθηκε στο αξίωμά του ύστερα από πραξικόπημα, όπως έχει συμβεί σε τόσες "μπανανίες" ανά τον κόσμο με τη συνδρομή τής CIA κι άλλων "ευαγών" αμερικανικών ιδρυμάτων και παραϊδρυμάτων...
Δυστυχώς σε μια εποχή όπου αρκεί μια σπίθα για να ανάψει μια μεγάλη φωτιά, στο Λευκό Οίκο κατοικοεδρεύει ένας πολύ επικίνδυνος ερασιτέχνης, ο οποίος δεν έχει ιδέα από στρατηγική και διπλωματία κι απομακρύνει από δίπλα του κι όσους ξέρουν. Δεν είναι δυνατό, για παράδειγμα, να τουιτάρει Αμερικανός πρόεδρος "ετοιμαστείτε να σας ρίξουμε τους πυραύλους" σαν να μιλά στους κολλητούς του σε χαμπουργκεράδικο κάπου στις μεσοδυτικές πολιτείες. Αν ο Π. Καμμένος και οι ρητορικές του προκλήσεις είναι ικανές να προκαλέσουν ακόμα και θερμό επεισόδιο΄με την Τουρκία, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί με τις λεκτικές ακροβασίες Τραμπ, οι οποίες βασίζονται στην άγνοια, στο λαϊκισμό, στον εθνικισμό και στη μισαλλοδοξία. Το κοκτέιλ γίνεται όλο και πιο τοξικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου