Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως η επικοινωνιακή διαχείριση της κατάστασης στον Έβρο από την κυβέρνηση δίνει πάτημα στο να ενδυναμωθούν οι ακροδεξιές φωνές στη χώρα. Τα θεωρήματα περί εισβολής ικετών τής Γης κι ασύμμετρης απειλής λες και οι άοπλοι απελπισμένοι απειλούν την εδαφική μας ακεραιότητα ναι μεν είναι δημοφιλή, αλλά απέχουν από την πραγματικότητα και, κυρίως, από τον ανθρωπισμό όσο η Γη από τον Άρη. Μόνο που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συναινεί σε αυτήν την επικοινωνιακή διαχείριση με το να ισχυρίζεται πως ορθώς πράττει η κυβέρνηση και κλείνει τα σύνορα...
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι Τούρκοι στρατιώτες που απειλούν να καταλάβουν ελληνικό έδαφος. Είναι αστόχημα, εξάλλου, της Αριστεράς που δεν αντιδρά στο μύθευμα πως η χώρα μας δεν μπορεί να φιλοξενήσει, με ευρωπαϊκά χρήματα μάλιστα, μερικές δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους.
Κι αν ανάμεσά τους βρίσκονται και πράκτορες, γι' αυτό ακριβώς πρέπει να μελετάται η κάθε περίπτωση εξατομικευμένα κι όχι στο πόδι, ώστε να αποφεύγονται τέτοιου είδους διεισδύσεις. Με το να συμφωνείς, ωστόσο, στο μαζικό κλείσιμο των συνόρων δεν κάνεις τίποτα διαφορετικό από το να κατανοείς εν τοις πράγμασι και τις πρακτικές χωρών τού Βίζεγκραντ οι οποίες χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα για να κάνουν λάστιχο το διεθνές δίκαιο και να χτίζουν τείχη...
Δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να αποσύρουμε τους στρατιώτες από τα σύνορα. Κάτι τέτοιο θα είχε λογική αν βρισκόμασταν στην κεντρική Ευρώπη και συνορεύαμε με την Ελβετία και το Λιχτενστάιν κι όχι με την Τουρκία και με εμπόλεμες ζώνες. Η μαζική απόρριψη, ωστόσο, αιτήσεων ασύλου επικαλούμενοι έκτακτες συνθήκες, την ώρα μάλιστα που το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στα νησιά κι όχι στον Έβρο, δεν ταιριάζει σε ένα υποτίθεται πολιτισμένο κράτος. Πολλώ δε μάλλον σκέψεις για επαναπροωθήσεις στην θάλασσα, υπερχείλιση του Έβρου ή εγκατάσταση αιτούντων άσυλο στα ξερονήσια...
Οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες είναι πάνω από όλα ανθρώπινες ζωές που δεν έχουν καν εγκληματήσει. Κι όποιος πιστεύει ότι όποιος έχει χάσει την πατρίδα του θα φοβηθεί να πνιγεί σε μια ξένη θάλασσα κι έτσι θα αποθαρρυνθεί από το να έρθει στα μέρη μας είναι είτε ανίδεος για την ανθρώπινη φύση είτε πολύ χορτασμένος για να κατανοήσει έως πού μπορεί να φτάσει τον άνθρωπο η απελπισία...
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι Τούρκοι στρατιώτες που απειλούν να καταλάβουν ελληνικό έδαφος. Είναι αστόχημα, εξάλλου, της Αριστεράς που δεν αντιδρά στο μύθευμα πως η χώρα μας δεν μπορεί να φιλοξενήσει, με ευρωπαϊκά χρήματα μάλιστα, μερικές δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους.
Κι αν ανάμεσά τους βρίσκονται και πράκτορες, γι' αυτό ακριβώς πρέπει να μελετάται η κάθε περίπτωση εξατομικευμένα κι όχι στο πόδι, ώστε να αποφεύγονται τέτοιου είδους διεισδύσεις. Με το να συμφωνείς, ωστόσο, στο μαζικό κλείσιμο των συνόρων δεν κάνεις τίποτα διαφορετικό από το να κατανοείς εν τοις πράγμασι και τις πρακτικές χωρών τού Βίζεγκραντ οι οποίες χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα για να κάνουν λάστιχο το διεθνές δίκαιο και να χτίζουν τείχη...
Δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να αποσύρουμε τους στρατιώτες από τα σύνορα. Κάτι τέτοιο θα είχε λογική αν βρισκόμασταν στην κεντρική Ευρώπη και συνορεύαμε με την Ελβετία και το Λιχτενστάιν κι όχι με την Τουρκία και με εμπόλεμες ζώνες. Η μαζική απόρριψη, ωστόσο, αιτήσεων ασύλου επικαλούμενοι έκτακτες συνθήκες, την ώρα μάλιστα που το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στα νησιά κι όχι στον Έβρο, δεν ταιριάζει σε ένα υποτίθεται πολιτισμένο κράτος. Πολλώ δε μάλλον σκέψεις για επαναπροωθήσεις στην θάλασσα, υπερχείλιση του Έβρου ή εγκατάσταση αιτούντων άσυλο στα ξερονήσια...
Οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες είναι πάνω από όλα ανθρώπινες ζωές που δεν έχουν καν εγκληματήσει. Κι όποιος πιστεύει ότι όποιος έχει χάσει την πατρίδα του θα φοβηθεί να πνιγεί σε μια ξένη θάλασσα κι έτσι θα αποθαρρυνθεί από το να έρθει στα μέρη μας είναι είτε ανίδεος για την ανθρώπινη φύση είτε πολύ χορτασμένος για να κατανοήσει έως πού μπορεί να φτάσει τον άνθρωπο η απελπισία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου