Φιλελέδες μέχρι τη στιγμή που θα φοβηθούν πως ήρθε η ώρα τους...

Ο καπιταλισμός θεοποιεί το άτομο και δαιμονοποιεί το κράτος. Είναι μνημειώδης, άλλωστε, η ρήση τής Μ. Θάτσερ πως δεν υπάρχει κοινωνία παρά μόνο άτομα. Κάθε φορά, όμως, που οι φιλελέδες βρίσκονται στριμωγμένοι στα σκοινιά- πριν μερικά χρόνια με τη Lehman Brothers, σήμερα με τον κοροναΐό- στρέφονται στο σοσιαλισμό για να τους γλιτώσει από τα δύσκολα. Θα ήταν, εξάλλου, κωμικό αν δεν ήταν τραγικό οι ίδιοι που ζητούσαν πριν μερικά χρόνια στην Ελλάδα τη δόξα για την απόλυση γιατρών και τους έστειλαν στο εξωτερικό να τους παρακαλούν σήμερα να καταθέσουν αίτηση πρόσληψης στο ΕΣΥ...

Από τους υποκριτές οφείλω να εξαιρέσω τον Αδ. Γεωργιάδη, ο οποίος δεν χάνει την απανθρωπιά και τον καιροσκοπισμό του ούτε σε καιρούς παγκόσμιας κρίσης. Για τον υπουργό Ανάπτυξης δεν υπάρχει κερδοσκοπία στις τιμές των αντισηπτικών ή των μασκών, απλώς εφαρμόζεται ο νόμος τής προσφοράς και της ζήτησης. Με την ίδια, βεβαίως, λογική η κυβέρνηση οφείλει να προσφέρει μερικές χιλιάδες ευρώ στους γιατρούς που θέλει να προσλάβει, αφού η ζήτηση είναι μεγάλη και η προσφορά μικρή...

Κατανοώ τη δυσκολία των φιλελέδων, ιδίως σε κράτη όπως οι ΗΠΑ με το υποτυπώδες σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, να πείσουν για την ανάγκη κοινωνικής ευθύνης αυτούς που όλο τον υπόλοιπο χρόνο τούς λένε πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με το κράτος θεατή τής απληστίας τους. Πώς να πείσεις αυτόν που του έχεις κάνει τόση προπαγάνδα περί αυτορρύθμισης πως πρέπει να σεβαστεί κανόνες για το κοινό καλό;...

Ο καπιταλισμός λειτουργεί υποφερτά μόνο στην καλοκαιρία και με τεράστιες διακρίσεις ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς. Στην κακοκαιρία, όμως, λειτουργεί αποκλειστικώς ο σοσιαλισμός, το ομαδικό πνεύμα δηλαδή κι όχι ο καθένας για την πάρτη του...