Οι θατσερικές ιδεοληψίες αποτελούν νάματα για τον Κ. Μητσοτάκη, μολονότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει αποτύχει να επιτύχει αυτά που έχει υποσχεθεί. Κι αν η Μεγάλη Βρετανία κείται μακράν για να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα, η Ελλάδα των μνημονίων ταυτίζεται και χωρικά και χρονικά με τις ζωές μας.
Η ανεργία των νέων, για παράδειγμα, αυξήθηκε, παρότι θεσπίσαμε υποκατώτατο μισθό πείνας, ενώ ούτε η ανάπτυξη ήρθε με καταιγιστικούς ρυθμούς παρόλο που ο κρατικός έλεγχος διακόπηκε σε πολλούς τομείς και τα εργασιακά δικαιώματα υποβαθμίστηκαν. Κι όμως, ο πρωθυπουργός επαναφέρει τα μνημόνια από το παράθυρο μέσω του δήθεν καινοτόμου σχεδίου Πισσαρίδη, το οποίο έχει εκπονηθεί στην ουσία πριν σχεδόν μια δεκαετία και οι προβλέψεις τού οποίου έχουν υλοποιηθεί κι αλλού στον κόσμο δίχως να μικρύνουν οι ταξικές ανισότητες. Αντιθέτως, έχουν γιγαντωθεί...
Ο Κ. Μητσοτάκης, ενδεχομένως γιατί αντιλαμβάνεται την αποτυχία των πολιτικών που μπήκαν στη ζωή μας τη δεκαετία τού '80 ή γιατί απλώς πιστεύει ότι πέτυχαν γιατί η κοινωνική του τάξη έγινε ακόμα πλουσιότερη, ντρέπεται να ομολογήσει το νεοφιλελευθερισμό του και παριστάνει τον κοινωνικώς ευαίσθητο. Ενώ, για παράδειγμα, δεν πιστεύει στη δημόσια υγεία και παιδεία υποκρίνεται πως τις ενισχύει, οικειοποιούμενος γελοία επιχειρήματα, όπως των Γεωργιάδη- Γεραπετρίτη...
Ο σοσιαλισμός δεν έχει όλες τις σωστές απαντήσεις, μόνο που ουδείς σοσιαλιστής ντρέπεται να υπερασπιστεί την ιδεολογία του. Κι αυτό από μόνο του είναι μια απόδειξη του ποιος πιστεύει και είναι υπερήφανος για τις ιδέες του και ποιος τις κρύβει, έστω κι άκομψα, γιατί γνωρίζει ότι δεν εξυπηρετούν κανέναν παρά μόνο μια μικρή ελίτ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου