Σκοτώνει όσους τον εχθρεύονται...

Ακόμα κι εν μέσω πανδημίας ο Κ. Μητσοτάκης συνομιλεί με την εκλογική του πελατεία και τους χορηγούς του σαν να ήταν μια καθημερινή με λιακάδα, δείγμα κι αυτό πως ο πρωθυπουργός όχι μόνο έχει σχέδιο, αλλά και το προσαρμόζει στις περιστάσεις. Πόθεν προκύπτει, για παράδειγμα, πως ο ιός υπερμεταδίδεται από τους νέους στις πλατείες, από τους τραγουδιστές ή τους ηθοποιούς κι όχι από τους παπάδες στις εκκλησίες, τους συνωστιζόμενους στα ΜΜΜ, στους εργασιακούς χώρους και στα σχολεία; 

Πώς είναι δυνατό μια χώρα με τόσες ΜΕΘ, όπως διατυμπάνιζε η κυβέρνηση επί μήνες, να βρίσκεται στο "κόκκινο" με λιγότερους από εκατό διασωληνωμένους; Τι έγινε από την άνοιξη για να ενισχυθούν το ΕΣΥ, η δημόσια Παιδεία και μεταφορές την ώρα που οι κολλητοί τσέπωναν σκόιλ ελικίκου, λίστες Πέτσα και μεγάλους περιπάτους;...

Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μην σκέφτεται την επικοινωνία, αλλά και δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε κυβέρνηση όπως η σημερινή που να σκέφτεται μόνο την επικοινωνία. Με επικοινωνιακούς όρους αντιμετωπίζει και τον κοροναΐό, την ίδια στιγμή που υλοποιεί τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της, την οποία ντρέπεται να κοινοποιήσει με ανοιχτά χαρτιά... 

Είμαστε από τις λίγες χώρες, αν όχι η μοναδική, που δεν έχουν ανακοινώσει το πρόγραμμα με το οποίο θα ζητήσουν χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το πρόγραμμα υπάρχει και λέγεται σχέδιο Πισσαρίδη, αλλά είναι τόσο νεοφιλελεύθερο που ο Κ. Μητσοτάκης το σπάει σε κομμάτια για να μην μας πέσει βαρύ...

Αυτός που νιώθει κληρονόμος τής εξουσίας καταστρέφει όσους τον εχθρεύονται, με τη νεολαία, τους ανθρώπους τού πολιτισμού και τους μικρομεσαίους να μοιράζονται την θλιβερή πρωτοκαθεδρία. Αντιθέτως, κλείνει το μάτι στο συντηρητικό ακροατήριο, στους θρησκόληπτους και μη νοικοκυραίους, εξαντλώντας την αυστηρότητά του στην εφαρμογή των νόμων στους "κακούς άλλους"... 

Το να εφαρμόζεις ταξικές πολιτικές σε σταθερούς καιρούς είναι επιζήμιο, αλλά όχι καταστροφικό για τα συμφέροντα των πολλών. Το να υλοποιείς, ωστόσο, ταξικές πολιτικές εν καιρώ πανδημίας σε καθιστά υπόλογο στο δικαστήριο της Ιστορίας, το μόνο δικαστήριο που ο μητσοτακικός μηχανισμός δεν μπορεί να λαδώσει για να μην τρίξει η φαύλη εξουσία του...