Η Ελλάδα ζει μια τραγωδία στο mute...

Αν οι διοικητές των νοσοκομείων δεν ήταν ως επί το πλείστον συνταξιούχα στελέχη τής ΝΔ κι επέτρεπαν στις κάμερες να καταγράφουν τι συμβαίνει στα φέουδά τους δεν θα έμεναν πολλοί ανεμβολίαστοι στη χώρα. Η Ελλάδα, όπως κι άλλες χώρες βεβαίως, ζει μια τραγωδία στο mute κι εμείς ακόμα συζητάμε για το αν θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες ΜΕΘ. Λες κι ο αυτοσκοπός μας είναι να τεστάρουμε το σύστημα φέρνοντας τον εαυτό μας στα πρόθυρα του θανάτου...

Δεν ισχυρίζομαι πως δεν θα έπρεπε να έχουμε κάνει πολλά περισσότερα για την ενίσχυση του ΕΣΥ, ιδίως να προσθέσουμε πραγματικές ΜΕΘ με πραγματικούς γιατρούς σε αυτές. Πόσο αυτοκαταστροφικό είναι, ωστόσο, να έχεις ένα όπλο στη διάθεσή σου που μπορεί να σε προστατεύσει σε σημαντικό βαθμό, όπως είναι το εμβόλιο, κι εσύ να διυλίζεις τον κώνωπα και να καταπίνεις την κάμηλο; Ακόμα κι αν η κοινωνική σου συνείδηση κινείται στα τάρταρα, είναι δυνατό να αποδέχεσαι την αυτοκτονία σου μόνο και μόνο για να υπερασπίσεις την κοινωνία από φαντασιακούς κινδύνους;...

Το νέο λόκνταουν δεν είναι αναπόφευκτο κι αν συμβεί δεν θα ευθύνεται μόνο η κυβέρνηση αλλά και το στραβό μας το κεφάλι. Αυτό που επαναστατεί εκεί που δεν χρειάζεται και λουφάζει εκεί που θα έπρεπε να εξεγείρεται... 

Όπως κι αν έχει, δεν έχουμε φτάσει στην ώρα τού απολογισμού, βρισκόμαστε σε μια ακόμα κορύφωση της μάχης και το αν αυτή θα είναι η τελευταία ή όχι δεν εξαρτάται τόσο από την ανθεκτικότητα ενός ιού αλλά από την αφύπνιση της στοιχειώδους λογικής μας. Ας σκεφτούν, για παράδειγμα, οι ταλιμπάν τού ανεμβολιασμού γιατί η νέα μετάλλαξη είναι αφρικανική κι ας το συσχετίσουν με τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού στην Αφρική. Τι άλλο, αλήθεια, μπορώ να γράψω  μήπως και σταματήσουμε να θυσιάζουμε 100 ανθρώπους την ημέρα;...