Προσβάλλομαι και δεν το ανέχομαι. Εσείς;...

Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε στην τεχνητή νοημοσύνη για να μάθουμε τι πραγματικά σκέφτεται ο Κ. Μητσοτάκης. Έχουμε την Μ. Ξαφά γι' αυτό, η οποία μας λέει όσα ο πρωθυπουργός πιστεύει και προγραμματίζει για το μέλλον μας αλλά μας τα φέρνει ένα ένα και με μπόλικα ψέματα και προπαγάνδα γιατί αλλιώς θα τον έπαιρναν με τις πέτρες ακόμα και οι δικοί του. Πάγωμα κατώτατου μισθού, απολύσεις στο ΕΣΥ, ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομείων, τα οποία στην ουσία αποκάλυψε η διαχρονική ιέρεια των μητσοτάκηδων, είναι απλώς μερικά από αυτά τα οποία μας έχουν για μετά αν δεν τους βάλουμε φρένο...

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, να είχε ενισχυθεί το ΕΣΥ με γιατρούς και νοσηλευτές, ΜΕΘ και λοιπό εξοπλισμό, πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας και κινητά συνεργεία. Πώς θα έπειθε στη συνέχεια η κυβέρνηση για την ανάγκη ιδιωτικοποίησής του αν οι πολίτες έβλεπαν ένα σύστημα που λειτουργεί ρολόι;.. 

Σκεφτείτε, επίσης, πόσο καλός μάνατζερ είναι κάποιος που σου λέει πως θα παραχωρήσει σε κάποιον άλλο τη δουλειά γιατί ο ίδιος δεν μπορεί. Θα ανανεώνατε την θητεία ενός τέτοιου ανθρώπου; Μάλλον όχι και πολύ καλά θα πράττατε αν κάνατε το ίδιο και με τον Κ. Μητσοτάκη, που ακριβώς αυτό σας λέει...

Δεν προσβάλλομαι από το ότι η ιδεολογία τού πρωθυπουργού τής χώρας είναι διαφορετική από τη δική μου. Οι κόσμοι μας είναι εντελώς διαφορετικοί και τα συμφέροντα που έχει επιλέξει να υπερασπίζεται ο καθένας μας ομοίως διαφορετικά... 

Οι νεοφιλελεύθεροι, εξάλλου, μιλούν αποκλειστικώς για δημιουργία νέου πλούτου, δίχως να τους περνά καν από το μυαλό πως αυτός πρέπει να διανέμεται με κοινωνική δικαιοσύνη ή και πως το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με τον ήδη παραγόμενο. Προσβάλλομαι, όμως, πολύ από το ότι ο πρωθυπουργός συμπεριφέρεται σε εμένα και στην κοινωνική πλειοψηφία σαν να είμαστε λοβοτομημένοι κι έτσι πρόθυμοι να πιστέψουμε, για παράδειγμα, ότι την προηγούμενη εβδομάδα οι άνω των 60 ήταν αρκούντως εμβολιασμένοι κι επομένως η υποχρεωτικότητα αχρείαστη κι επικίνδυνη και σήμερα δεν είναι κι άρα η υποχρεωτικότητα αναγκαία. Προσβάλλομαι και δεν το ανέχομαι. Αναρωτιέμαι, όμως, αν προσβαλλόμαστε και δεν το ανεχόμαστε άλλο, σε πρώτο πληθυντικό...