Ε ναι, δολοφόνοι...

Μια από τις δυστυχίες αυτού του τόπου είναι πως πρέπει να ασχολείσαι με ακροδεξιά σκουπίδια όπως ο Αδ. Γεωργιάδης γιατί είναι υπουργοί κι αντιπρόεδροι του κυβερνώντος κόμματος. Κι ακόμα μεγαλύτερη πως μπορούν κυριολεκτικώς να υποστηρίζουν τη μία ημέρα το ένα και την επόμενη το ακριβώς αντίθετο. Ο εθνικός μας μπουμπούκος, για παράδειγμα, τη μία έψεγε τον Ηλία Μόσιαλο γιατί με την ανάρτησή του δεν μπορεί να πείσει τους χριστιανούς να εμβολιαστούν αφού έχασε τη φερεγγυότητά του και την επομένη μας είπε πως ο πρωθυπουργός έλεγε ψέματα το καλοκαίρι για το τελευταίο μίλι για να φέρει τουρίστες και πρέπει εμείς σήμερα να τον θεωρούμε το απαύγασμα της αξιοπιστίας...

Η οργή τού λαού από τις συνεχόμενες διακοπές Μητσοτάκη ή από τα πάρτι τού ανιψιού με τον Σ. Ρούβα δεν είναι προϊόν μιζέριας και κακομοιριάς. Αν ο πρωθυπουργός είχε κάνει το ανθρωπίνως δυνατό για την καταπολέμηση της πανδημίας και της ακρίβειας ή αν ο δήμαρχος είχε αρχίσει να δημιουργεί μια όμορφη πρωτεύουσα θα ήταν πραγματικά μικρόψυχο να τους κατηγορούμε γιατί ως άνθρωποι κι αυτοί θέλουν να ξεδίνουν πού και πού. Η οργή πηγάζει από το ότι είτε δεν κάνουν ό,τι πρέπει είτε πολύ καθυστερημένα κι αφού στο μεταξύ έχει στηθεί ένα φαγοπότι συγγενών και φίλων...

Ο Π. Κουρουμπλής είναι βουλευτής και ιδίως από το βήμα τής Βουλής οφείλει να είναι δέκα φορές προσεκτικός για το τι λέει. Πόσο απέχουν, ωστόσο, από το χαρακτηρισμό "δολοφόνοι" αυτοί που γνωρίζουν ότι, π.χ., δεν είναι το ίδιο να νοσηλεύεσαι εντός κι εκτός ΜΕΘ ή ότι έρχεται σαρωτικό κύμα κρουσμάτων αλλά πετάνε χαρταετό όταν δεν πηγαίνουν τριήμερα;... 

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν επιθυμεί τη φυσική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού. Την έχει αποδεχθεί, ωστόσο, προκειμένου να μην ενισχύσει οτιδήποτε δημόσιο από μία εμμονή που δεν είναι μόνο ιδεοληπτική, αλλά και κομπιναδόρικη. Δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να αποδώσεις τουλάχιστον την πολιτική ευθύνη σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Ούτε απαιτείται ιδιαίτερη ευαισθησία για να χαρακτηρίσεις τον αμοραλισμό του...