Η μετριοπάθεια δεν ταιριάζει στην πρόοδο...

Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από την υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, χρόνος ικανός για να γνωρίζουμε, τουλάχιστον, αν η Ελλάδα προδόθηκε ή όχι. Και σίγουρα το γνωρίζουν οι κάτοικοι της Μακεδονίας, το πατριωτικό συναίσθημα των οποίων καπηλεύτηκαν οι διαχρονικοί μας ελλαδέμπορες. Γι' αυτό και τώρα ο Κ. Μητσοτάκης τρέχει και δεν φτάνει στη Βόρεια Ελλάδα μήπως και ξεγελάσει ξανά εκείνους που εξαπάτησε το 2019 καβαλώντας τον Βουκεφάλα...

Πώς, όμως, αντιμετωπίζεις αποτελεσματικώς το λαϊκισμό; Πάντως όχι με τον καθωσπρεπισμό ούτε με ιδεολογική ουδετερότητα. Γι' αυτό και με ξένισαν οι χαμηλοί τόνοι Τσίπρα στο νομοσχέδιο για το ΕΣΥ, το οποίο στην ουσία το καταργεί. Δεν μπορεί από τη μία να καλείς επί ημέρες τους πολίτες να βγουν στους δρόμους κι όταν φτάνει η ώρα να μιλήσεις στη Βουλή να βαριέσαι πιο πολύ κι από τον Κ. Μητσοτάκη όταν αναγκάζεται να μένει στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο...

Καταλαβαίνω την προσπάθεια προσεταιρισμού των κυρ Παντελήδων, που είναι ουκ ολίγοι και πιστεύουν ότι με το να μην πιστεύουν σε αρχές, ιδέες κι αξίες περιφρουρούν τη ζωούλα τους. Όταν, όμως, καταργούνται λαϊκά κεκτημένα δεκαετιών ή όταν πεθαίνουν άνθρωποι στο Αιγαίο το να μένεις σιωπηλός ή χαμηλών τόνων δεν είναι προεκλογική πονηριά. 

Συνιστά πρόωρη υποθήκευση του κυβερνητικού σου έργου στις μέσες λύσεις, τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε ήδη το 2015- 2019. Η Ελλάδα δεν θα αλλάξει αν οι προοδευτικές δυνάμεις δεν αναλάβουν το πολιτικό κόστος των αλλαγών. Κι αν δεν είναι πρόθυμες να το αναλάβουν τότε καπηλεύονται τον τίτλο των προοδευτικών δυνάμεων...