All I'm saying is give him a chance...

Όποιος δηλώνει πεπεισμένος ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θα είναι ένας σπουδαίος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και πρωθυπουργός αύριο δεν ξέρει τι του γίνεται. Ομοίως, ωστόσο, κι όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο... 

Ούτε και η μεγάλη πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών που τον επέλεξε στις εκλογές τής Κυριακής του δίνει λευκή επιταγή. Θα κριθεί από τα πεπραγμένα του, όποιος όμως τον απορρίπτει εκ των προτέρων γιατί πιστεύει ότι η Ομπρέλα είναι η Αριστερά στην Ελλάδα κι ότι μόνο αυτή μπορεί να ρίξει τον Κ. Μητσοτάκη αναρωτιέμαι στις πόσες εκλογικές συντριβές θα βάλει μυαλό...

Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας ήξερε πώς κυβερνιέται μια χώρα όταν ανάλαβε την πρωθυπουργία τον Ιανουάριο του 2015. Αν στην Αριστερά αναζητάμε μύστες τής πολιτικής δεν θα βρούμε και πολλούς στο χώρο γιατί εδώ και 200 χρόνια η δεξιά, σε διάφορες μορφές της, κυβερνά την Ελλάδα. Ούτε είναι αριστερό να είσαι εναντίον τού επαγγελματικού στρατού ή να μην μιλάς για το διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας και να μην θεωρείς φυσιολογικό ένα γκέι ζευγάρι με το σκύλο του ώστε να παριστάνεις και τον θεματοφύλακα της Αριστεράς από πάνω...

Ο Κασσελάκης κάλυψε το πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε στην Αριστερά μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα. Μετέτρεψε μια αδιάφορη για την κοινωνία προεκλογική διαδικασία κενής συνθηματολογίας σε μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία στοχευμένης συνθηματολογίας που απαντούσε στην ανάγκη ενσωμάτωσης του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ ώστε η διεκδίκηση της εξουσίας να γίνει από πολύ καλύτερο σημείο. 

Θα τα καταφέρει; Μπορεί ναι, μπορεί κι όχι. Δεν θα είναι, όμως, η πάση θυσία ενότητα που θα κάνει το κόμμα ξανά κυβέρνηση. Αυτή η επιλογή δοκιμάστηκε στις κάλπες πριν μερικούς μήνες κι απέτυχε οικτρά. Εκτός αν κάποιοι θεωρούν επιτυχία να καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ το κενό που άφησε το ΜέΡΑ 25...