Τώρα και πάντα είναι ώρα για κριτική σε μια δημοκρατία...

"Δεν είναι ώρα τώρα για κριτική. Προέχει η ανθρώπινη ζωή". Αυτά μας λένε συνέχεια οι καθώς πρέπει και του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι οδήγησαν το κόμμα σε μια αναιμική αντιπολίτευση του 17,85%. Φυσικά και προέχει η ανθρώπινη ζωή. 

Δουλειά, όμως, ενός πολιτικού κόμματος δεν είναι να πιλοτάρει ελικόπτερα και να διασώζει από σκεπές, αλλά να στηλιτεύει τα κακώς κείμενα και να προτείνει λύσεις. Με έμπρακτη αλληλεγγύη για τον συνάδελφο, χωρίς λαϊκισμό αλλά κι όχι ξέψυχα, σαν να το κάνει από υποχρέωση κι όχι γιατί το πιστεύει...

Έχει ευθύνες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τους νεκρούς στο Μάτι και στη Μάνδρα; Φυσικά κι έχει, όπως οποιοσδήποτε που κυβερνά και στη βάρδια του χάνονται τόσες ανθρώπινες ζωές. Είναι τόσες οι ευθύνες όσες της καταλόγιζε αμετροεπώς και χυδαία ο τότε αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης Μητσοτάκης, ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια προήγαγε τους επιχειρησιακούς υπεύθυνους ενώ έχει αποδειχθεί ο ίδιος βασιλιάς τής καταστροφής; Όχι, γι' αυτό και είναι περιττές οι όποιες τύψεις κι ενοχές, γι' αυτό κι αυτή την τετραετία η αντιπολίτευση πρέπει να είναι πιο δυναμική...

Δεν εννοώ πως η αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κινείται στους ρυθμούς Πολάκη, με "θα σας τελειώσουμε" κι άλλα τέτοια κουτσαβακικά. Αλίμονο, όμως, ανάμεσα στον τραμπουκισμό και στη μαλθακότητα υπάρχει κι ένας μέσος δρόμος τον οποίο οφείλει η αξιωματική αντιπολίτευση να ακολουθήσει. Αν θέλει να παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση και, κυρίως, αν επιθυμεί να ξανακυβερνήσει. Κι αν κάποιοι επιμείνουν στη γραμμή '19- '23 θα ήταν πιο χρήσιμοι για την κυβερνώσα Αριστερά αν της άδειαζαν επιτέλους τη γωνιά αντί να συνεχίζουν να την υπονομεύουν εκ των έσω...