Ο προϋπολογισμός προβλέπει για το Εθνικό Σύστημα Υγείας από 3% του ΑΕΠ, το 2004, το 2,4% το 2008 και το 2009. Οι πολίτες εμπιστεύονται, πλέον, περισσότερο τους ιδιώτες, ενώ τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων διογκώνονται μέρα με τη μέρα. Θυμάστε όλοι πως αρκετά από αυτά είχαν ξεμείνει ακόμα και από γάζες. Την ίδια ώρα, αντί για μόνιμες προσλήψεις έχουμε συμβασιούχους και ανθρώπους με το πρόγραμμα STAGE, που, για όσους δεν το γνωρίζουν, μας γυρίζει πίσω στην εποχή που οι σκλάβοι έπρεπε να χρωστούν ευγνωμοσύνη στους αφέντες τους γιατί τους δίνουν ένα...ολόκληρο κομμάτι ψωμί.
Με αυτή την κατάσταση, όλοι θα περιμέναμε από τον υπουργό Υγείας, Αβραμόπουλο, που βρίσκεται σε αυτή την θέση από τον Φεβρουάριο του 2006, να ζητήσει, τουλάχιστον, πίστωση χρόνου, ώστε να παραδώσει ένα υποτυπώδες έργο στον διάδοχό του, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα. Γιατί, για όσους το ξεχνούν, πάντοτε έρχεται η ώρα που ένας υπουργός γίνεται πρώτα τέως και μετά πρώην...
Κι όμως, ο, κατά Πάγκαλο, "κύριος Τίποτα" δήλωσε πως ολοκληρώθηκε το έργο του στον χώρο της Υγείας και τώρα είναι έτοιμος να προσφέρει (το απόλυτο μηδέν, λέμε εμείς) κι από άλλο πόστο. Οι ικανότητες αυτού του ανθρώπου έχουν όριο, και είναι πολύ χαμηλό. Η φιλοδοξία του, όμως, δεν έχει σύνορα. Το τραγικότερο στην περίπτωσή του, πάντως, είναι άλλο: ότι πιστεύει πραγματικά ότι είναι ικανός να κυβερνήσει μια χώρα. Ναι, ξέρω, υπάρχει κι αντίλογος σε αυτό που λέω: "εδώ κυβέρνησε ο Κωστάκης και, μάλλον, θα κυβερνήσει κι ο Γιωργάκης"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου