Νιόνιος ή...Καραγκιόζης;

Για μερικούς ανθρώπους το γεγονός ότι θα πεθάνουν γέροι δεν είναι ευχή, αλλά κατάρα για την υστεροφημία τους! Διαβάζεται μακάβριο, αλλά αν σας δώσω το παράδειγμα του Δ. Σαββόπουλου, αρκετοί θα συμφωνήσετε μαζί μου. Αν ο "Νιόνιος" είχε πεθάνεινέος, θα είχε μείνει στην ιστορία ως ο επαναστάτης τραγουδοποιός-συνείδηση μιας γενιάς, που με τους στίχους του αποτύπωσε έξοχα την εποχή του και παρακινούσε σε δράση. Ένας έλληνας Μπομπ Ντίλαν, αν θέλετε, ο οποίος γνώρισε και τί σημαίνουν πολιτικές διώξεις...
Δυστυχώς, όμως, για τον ίδιο επέζησε μιας αιματοβαμμένης εποχής. Κι έτσι αποφάσισε να αλλάξει "ρεπερτόριο". Θα ήταν πολύ πιο αξιοπρεπές αν το γυρνούσε στα "σκυλάδικα" και τραγουδούσε κάθε βράδυ τα ντέρτια της καψούρας στην παραλιακή. Ο "Νιόνιος", όμως, αγάπησε την εξουσία, την θρησκοληψία και την πατριδοκαπηλία. Συγχρωτίστηκε ανέτως με εκείνους που κάποτε λοιδορούσε κι έφτασε να γίνει η "μαϊμού" της Γιάννας στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας...
Το τελευταίο διάστημα, παρότι η χώρα βυθίζεται σε κάθε λογής κρίση, προτιμά το συναγελασμό του με τους έχοντες και κατέχοντες και πού και πού γράφει και κανένα χλιαρό τραγουδάκι, κυρίως για παιδιά. Κι όταν ήρθε η στιγμή να ανοίξει το στόμα του, με αφορμή το μεταναστευτικό, δεν είχε τίποτα άλλο να βγάλειεκτός από ρατσιστικό εμετό: πρότεινε να μεταφερθούν οι λαθρομετανάστες σε αραιοκατοικημένα νησιά ως λύση στο πρόβλημα! Μπορεί ο κ. Σαββόπουλος να το αγνοεί, αποχαυνωμένος από τα πλούτη που του προσφέρει ακόμα η νεανική του ορμητικότητα, αλλά κανένα πρόβλημα δε λύθηκε ποτέ με τη δημιουργία γκέτο. Το αντίθετο, μάλιστα. Αλλά αυτά είναι "ψιλά γράμματα" για τον κ. Σαββόπουλο. Αλλωστε μπορεί να τον περιμένει ακόμα μια συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, ίσως σε σύμπραξη με τον έτερο καππαδόκη του μουσικού νεοπλουτισμού, το Γ. Νταλάρα...
Είναι ειρωνικό, αλλά στην επαναστατική ταφόπλακα του Δ. Σαββόπουλου θα ταίριαζε να αποτυπωθούν οι ίδιοι του οι στίχοι: "ήμασταν μιας ήττας που νικά την εξουσία και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά, τί τραγωδία"...