"Για τους φτωχούς κι ο θεός είναι φτωχός"...

Μα, τί "σπουδαίοι" άνθρωποι που είναι αυτοί οι βιομήχανοι, πόσο πατριώτες και πόσο δημοκράτες! Παίρνω πίσω ό,τι άσχημο έχω γράψει για εκείνους μέχρι τώρα, αφού την ώρα της κρίσης "αποδεικνύουν" ότι βάζουν πάνω από το ατομικό τους συμφέρον την επιβίωση της χώρας. Ή, μήπως, κάνω λάθος;...
Ακούω τον πρόεδρο των βιομηχάνων Δ. Δασκαλόπουλο να ολοφύρεται πως θα πεινάσουμε (προσέξτε τον α' πληθυντικό) κι ετοιμάζομαι να διοργανώσω ένα "μπαζάρ" αλληλεγγύης στους "αναξιοπαθούντες" κροίσους! Τον ακούω, επίσης, να κλαυθμηρίζει υπέρ της διάσωσης της πατρίδας εκείνος και οι όμοιοί του, οι οποίοι έχουν εδώ και καιρό "μετακομίσει" τις περιουσίες του σε ελβετικές τράπεζες κι εξωχώριες εταιρείες.Είναιγνωστό,άλλωστε,πως "ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων". Ακούω, εξάλλου, τον κ. Δασκαλόπουλο να επιτίθεται στο "κακό" Δημόσιο, που είναι το ίδιο βεβαίως στο οποίο εκείνος και οι φίλοι του επιχειρηματίες της συμφοράς έκαναν πλιάτσικο με τις προμήθειέςτου κι όχι μόνο. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα ουδέποτε συνδέθηκε με την καινοτομία, αλλά με την "κατάδυση" στο δημόσιο ταμείο...
Τώρα, μάλιστα, ο κ. Δασκαλόπουλος θυμήθηκε και τη δημοκρατία, ζητώντας δημοψήφισμα τού τύπου "θέλετε τη σωτηρία της χώρας με θυσίες ή τη χρεοκοπία της". Θέτει, δηλαδή, ένα ψευτοδίλημμα τού στιλ "θέλετε να ζήσετε ή να πεθάνετε". Να γίνει δημοψήφισμα, μόνο που ο λαός θα πρέπει να κληθεί να επιλέξει μεταξύ διαφόρων λύσεων, τις οποίες μπορεί να προτείνει ο καθένας που θα έχει εξασφαλίσει ένα μίνιμουμ υπογραφών στήριξης της πρότασής του...
Ξέρετε ποιό είναι το θλιβερότερο στην όλη ιστορία; Πως ο κ. Δασκαλόπουλος λειτουργεί σα λαγός της τρόικας και του αρχηγού Γιωργάκη. Άλλη μια ένδειξη πως αυτή η κυβέρνηση θέλει να σώσει κάποιους, μόνο που αυτοί δεν είναι ούτε οι πολλοί, ούτε η χώρα.Όπως λέει και το τραγούδι, "για τους φτωχούς κι ο θεός είναι φτωχός"...