Μια ολόκληρη κοινωνία σε κώμα...

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να επιλυθεί κάποιο πρόβλημα. Αλίμονο σε εκείνους που μιλούν για μονόδρομους ή, έστω, θέτουν διλήμματα. Τί γίνεται, όμως, όταν δεν έχουμε καταλάβει ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα, γι' αυτό και δίνουμε απαντήσεις που ορισμένες φορές, όπως αποδεικνύει και η επικαιρότητα αυτής της εβδομάδας, είναι τραγικώς λανθασμένες;...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι εγκληματίες οι λαθρομετανάστες, ώστε να δικαιολογείται η δαιμονοποίησή τους με αφορμή την πρόσφατη δολοφονία πατέρα στο κέντρο της Αθήνας; Προφανώς όχι, όπως και δεν είναι, άλλωστε, το πραγματικό πρόβλημα αυτής της χώρας. Κι αν το ανθρωπιστικό κριτήριο δε σας συγκινεί, γιατί δικαίωμα επιβίωσης στην Ελλάδα έχουν μόνο όσοι έχουν γεννηθεί στη χώρα μας από έλληνες γονείς κατά τη γνώμη ορισμένων,δείτε το ωφελιμιστικά: οι ξένοι είναι μιας πρώτης τάξης εργατικό δυναμικό, πάνω στο οποίο μπορεί να βασιστεί η αναπτυξιακή ανάκαμψη της χώρας. Αλήθεια, έχουν σκεφτεί, για παράδειγμα, οι ελληναράδες, που δεν πληρώνουν οι ίδιοι ασφαλιστικές εισφορές όταν δεν τις υπεξαιρούν κιόλας, σε τί κατάσταση θα ήταν τα ασφαλιστικά ταμεία χωρίς τις εισφορές των ξένων; Ή ποιός θα καλλιεργούσε τα χωράφια τους χωρίς ασφάλιση; Αν ψάχνετε, οπωσδήποτε, για κάποιο πρόβλημα, εντοπίστε το στα καδρόνια των χρυσαυγιτών που προσβάλλουν, αν μη τί άλλο, την εθνική μας αξιοπρέπεια...

Πάμε παρακάτω: είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας οι δημόσιοι υπάλληλοι ή τα σώματα ασφαλείας, ώστε η μια επαγγελματική ομάδα να στρέφεται "νομοτελειακώς" κατά της άλλης; Φυσικά και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα έχουν επικρατήσει ο συντεχνιασμός, οι φατρίες και η έλλειψη αλληλεγγύης. Προφανώς και στα σώματα ασφαλείας έχει βρει αποκούμπι η εξουσία για να επιβάλλει με τη βία ό,τι δεμπορεί με την προπαγάνδα. Μόλις, όμως, είπα τη μαγική λέξη "εξουσία". Γιατί εκεί έγκειται η πηγή του μεγάλου προβλήματος...

Δεν είναι μόνο ο άτυχος διαδηλωτής που βρίσκεται σε κώμα εξαιτίας της εξουσίας. Ένας ολόκληρος λαός βρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Ένας λαός που απαξιώνει, με τη χαμηλή συμμετοχή του σε αυτές, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Ενας λαός χωρίς ταξική συνείδηση, που ποδηγετείται γιατί από τα γεννοφάσκια του μέχρι την ημέρα του θανάτου του καταναλώνει "αλήθειες" που έχουν μόνο δράκους και σωτήρες, ποτέ ψύχραιμες αποτιμήσεις και λογικές υποχωρήσεις. Αυτός ο λαός δεν πρόκειται ποτέ να κατεβεί σε μια γενική απεργία διαρκείας, που αυτήν τη στιγμή είναι μια καλή πρόταση, είτε γιατί η χώρα θα βγει από το ευρώ, όπως εκβιάζει η κυβέρνηση, είτε γιατί δεν είναι αρκούντως βίαιη ιδέα, όπως θα την ήθελαν οι επαναστάτες του καναπέ. Τα "πρόβατα", όμως, που ακολουθούν μεσοβέζικες λύσεις για να τα έχουν καλά με τη συνείδησή τους χωρίς να θίγουν τα αφεντικά τους, δε ματαιώνουν το "Πάσχα", απλώς το αναβάλλουν...