Διαβάστε το ποσοστό τού δικομματισμού κι αναλογιστείτε ποιά θλιβερή μειοψηφία ήθελε να δέσει χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό για τα επόμενα 50 χρόνια: μόλις το ένα τρίτο τού εκλογικού σώματος, ενώ αν δεν υπήρχε ο καλπονοθευτικός νόμος Παυλόπουλου Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν θα αντιπροσωπεύονταν ούτε καν με 100 βουλευτές στο νέο Κοινοβούλιο! Κι αν οι εκλογές διεξάγονταν έστω και μια εβδομάδα αργότερα και η αποχή ήταν μικρότερη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πρώτο κόμμα σήμερα και το κομματίδιο του Β. Βενιζέλου κάτω από το 10%...
Και τώρα τί; Αυτό είναι το φυσιολογικό ερώτημα της επόμενης ημέρας; Αν μη τί άλλο η έντονη αποδοκιμασία τής κεντρικής ιδέας τού μνημονίου δίνει το στίγμα. Ο λαός δεν πρόκειται να ανεχθεί μια συγκυβέρνηση των προθύμων τής τρόικας, η οποία θα αρκεστεί σε μια απλή αλλαγή ορισμένων όρων τής δανειακής σύμβασης. Οι έλληνες ζητούν ανατροπή τού μνημονίου εδώ και τώρα, έχοντας ως σύμμαχό τους και το γαλλικό λαό, ο οποίος έκανε πρόεδρο το Φρανσουά Ολάντ για λιγότερη λιτότητα κι όχι για να παριστάνει το κανισάκι της Ανγκ. Μέρκελ. Γι'αυτό και ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ, που δεν πρέπει να είναι και ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι από το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς και τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς ήρθε η ώρα να συμβαδίσουν με το λαϊκό αίσθημα, κι όχι μόνο των αριστερών, και να συγκροτήσουν μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ ένα μεγάλο αριστερό μέτωπο το οποίο θα αναλάβει το χρέος να αναδιανείμει με δίκαιο τρόπο τον πλούτο αυτής της χώρας, προχωρώντας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα επιμερίσουν στους έχοντες και κατέχοντες το μεγαλύτερο βάρος τής αποπληρωμής των διεθνών μας υποχρεώσεων. Στο κάτω κάτω τής γραφής ας το δουν και καθαρώς μικροκομματικώς: αν, κυρίως η ΔΗΜΑΡ, αρνηθούν εκ νέου την πρόταση Τσίπρα για συνεργασία τότε θα δουν το εκλογικό τους ποσοστό να συρρίκνώνεται επικίνδυνα, σε επίπεδο εξαφάνισης, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε κι αν αυτή διεξαχθεί. Οπως και να έχει βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή τής νέας εποχής, η οποία μπορεί να διαμορφωθεί πλέον χωρίς ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερα βαρίδια της προηγούμενης Βουλής...
Αν το ΠΑΣΟΚ, πάντως, πέτυχε κάτι σε αυτές τις εκλογές αυτό ήταν να βάλει τη Χρυσή Αυγή "με τα τσαρούχια" στο Κοινοβούλιο! Η προσπάθεια μετατόπισης της δημόσιας συζήτησης από την οικονομία στην ξενοφοβία ήταν αρκετή για να εκτοξεύσει το ποσοστό των ναζιστών. Δε φοβάμαι, όμως, τη δράση τους γιατί πολύ σύντομα θα αποκαλυφθεί το πραγματικό τους πρόσωπο κι όσοι τους ψήφισαν σε αυτές τις εκλογές θα αντιληφθούν πόσο καλύτερα θα ήταν και για τους ίδιους αν είχαν επιλέξει ακόμα και "προσωπικότητες" όπως η Τ. Αλεξανδράτου ή ο Β. Λεβέντης...
Και τώρα τί; Αυτό είναι το φυσιολογικό ερώτημα της επόμενης ημέρας; Αν μη τί άλλο η έντονη αποδοκιμασία τής κεντρικής ιδέας τού μνημονίου δίνει το στίγμα. Ο λαός δεν πρόκειται να ανεχθεί μια συγκυβέρνηση των προθύμων τής τρόικας, η οποία θα αρκεστεί σε μια απλή αλλαγή ορισμένων όρων τής δανειακής σύμβασης. Οι έλληνες ζητούν ανατροπή τού μνημονίου εδώ και τώρα, έχοντας ως σύμμαχό τους και το γαλλικό λαό, ο οποίος έκανε πρόεδρο το Φρανσουά Ολάντ για λιγότερη λιτότητα κι όχι για να παριστάνει το κανισάκι της Ανγκ. Μέρκελ. Γι'αυτό και ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ, που δεν πρέπει να είναι και ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι από το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς και τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς ήρθε η ώρα να συμβαδίσουν με το λαϊκό αίσθημα, κι όχι μόνο των αριστερών, και να συγκροτήσουν μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ ένα μεγάλο αριστερό μέτωπο το οποίο θα αναλάβει το χρέος να αναδιανείμει με δίκαιο τρόπο τον πλούτο αυτής της χώρας, προχωρώντας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα επιμερίσουν στους έχοντες και κατέχοντες το μεγαλύτερο βάρος τής αποπληρωμής των διεθνών μας υποχρεώσεων. Στο κάτω κάτω τής γραφής ας το δουν και καθαρώς μικροκομματικώς: αν, κυρίως η ΔΗΜΑΡ, αρνηθούν εκ νέου την πρόταση Τσίπρα για συνεργασία τότε θα δουν το εκλογικό τους ποσοστό να συρρίκνώνεται επικίνδυνα, σε επίπεδο εξαφάνισης, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε κι αν αυτή διεξαχθεί. Οπως και να έχει βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή τής νέας εποχής, η οποία μπορεί να διαμορφωθεί πλέον χωρίς ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερα βαρίδια της προηγούμενης Βουλής...
Αν το ΠΑΣΟΚ, πάντως, πέτυχε κάτι σε αυτές τις εκλογές αυτό ήταν να βάλει τη Χρυσή Αυγή "με τα τσαρούχια" στο Κοινοβούλιο! Η προσπάθεια μετατόπισης της δημόσιας συζήτησης από την οικονομία στην ξενοφοβία ήταν αρκετή για να εκτοξεύσει το ποσοστό των ναζιστών. Δε φοβάμαι, όμως, τη δράση τους γιατί πολύ σύντομα θα αποκαλυφθεί το πραγματικό τους πρόσωπο κι όσοι τους ψήφισαν σε αυτές τις εκλογές θα αντιληφθούν πόσο καλύτερα θα ήταν και για τους ίδιους αν είχαν επιλέξει ακόμα και "προσωπικότητες" όπως η Τ. Αλεξανδράτου ή ο Β. Λεβέντης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου