Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ιδού οι πολιτικοί τής δραχμής!

Ποιά είναι τα δύο βασικότερα επιχειρήματα κατά τού ΣΥΡΙΖΑ από το επιχειρηματικό,πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο, εγχώριο και διεθνές; Πρώτον, πως οι πολιτικές του προτάσεις είναι συγκεχυμένες κι αντιφατικές γιατί αποτελεί "ομοσπονδία" πολλών συνιστωσών και, δεύτερον, πως τυχόν εφαρμογή των ιδεών του θα οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρωζώνης. Πόσο βέβαιο είναι, όμως, πως τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν καλύτερα από τα υπόλοιπα το διεφθαρμένο κατεστημένο διαθέτουν ενιαία φωνή και, κυρίως, υπεύθυνη πολιτική; Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε πρώτα να κοιταχτούν πολύ καλά στον "καθρέφτη" τους πριν τολμήσουν να ασκήσουν κριτική στην Αριστερά...


Είναι η Ν.Δ. ενιαίο κόμμα; Ναι, αν θεωρήσουμε πως η ανάγκη πολιτικής επιβίωσης, ικανοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών μετριοτήτων και η αποτροπή ανόδου τής Αριστεράς στην εξουσία είναι επαρκείς δικαιολογίες ώστε να συνασπίζονται κάτω από την ίδια "ομπρέλα" άνθρωποι που υπό άλλες συνθήκες δεν θα αντάλλασσαν ούτε "καλημέρα" μεταξύ τους και η ιδελογική αφετηρία των οποίων είναι τόσο κοινή όσο η στάση τού ηλεκτρικού σιδηρόδρομου στην Κηφισιά με τη στάση τού τραμ στη Γλυφάδα! Η Ν. Μπακογιάννη ασπάζεται, για παράδειγμα, τον αντισημιτισμό τού Αδ. Γεωργιάδη κι ο τελευταίος συμφωνεί με τις συχνές επισκέψεις τής πρώην υπουργού Εξωτερικών είτε στα γραφεία τής Siemens είτε στην αμερικανική πρεσβεία; Θα ήθελα, επίσης, μια τοποθέτηση της οικογένειας Μητσοτάκη για τον Αντ. Σαμαρά. Τελικώς, ο πρόεδρος της Ν.Δ. είναι άνθρωπος των διαπλεκομένων που έριξε μια κυβέρνηση ως εντολοδόχο όργανό τους ή εγγυητής τού ευρωπαϊκού μετώπου;...
Οσο για το ποιά πολιτική οδηγεί, νωρίτερα ή αργότερα, στην έξοδο από την ευρωζώνη και στην επιστροφή στη δραχμή αυτή δεν είναι άλλη από τη μνημονιακή! Ακόμα και η πιστή του εφαρμογή δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει το βασικό στόχο τού μνημονίου, που ήταν από την αρχή η διάσωση των γερμανικών τραπεζών, οι οποίες πρώτα κέρδιζαν από την αλόγιστη δανειοδότηση των κρατών τού ευρωπαϊκού νότου την πρώτη δεκαετία τού 21ου αιώνα και τώρα, ως γνήσιοι εκπρόσωποι του "καπιταλισμού-καζίνου" που αποθέτει τις ζημιές από τα ρίσκα του στα κράτη και στους λαούς τους, επιθυμούν να βγουν κερδισμένες από την καταστροφή ενός λαού τον οποίο οδηγούν σταδιακώς στην απόλυτη εξαθλίωση. Φυσικά μεγάλη είναι η ευθύνη και των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες έχουν ενισχυθεί με το ασύλληπτο ποσό των περίπου 200 δισεκατομμυρίων ευρώ δημόσιου χρήματος από το 2008, αλλά το έχουν "αξιοποιήσει" σε θαλασσοδάνεια ημετέρων τής επιχειρηματικής και κομματικής ελίτ, καθώς και σε προσωπικές καταθέσεις στην Ελβετία κι άλλους "παραδείσους" των κερδοσκόπων...
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, εμφανίζονται δεινόσαυροι της πολιτικής, όπως ο Κ. Μητσοτάκης κι ο Κ. Σημίτης, να πουλήσουν για μια ακόμα φορά στη βρόμικη καριέρα τους εκδούλευση στους ανθρώπους που αντάμειψαν τους ίδιους και τους στενούς τους συνεργάτες για τις υπηρεσίες τους, πέρα από όλα τα άλλα, με μια μεγάλη οικογενειακή περιουσία. Κι αν ο Δρακουμέλ δε μπόρεσε να θέσει σε εφαρμογή αυτό που "κατάφερε" ο ρεζίλης των Παπανδρέου, δηλαδή τη νεοφιλελευθεροποίηση της χώρας, ο αρχιερέας της διαπλοκής έχει αφήσει ακόμα αναπάντητα ένα σωρό ερωτήματα. Για να έχετε μια ιδέα: Μπήκαμε στην ευρωζώνη με το σπαθί μας ή με κολπάκια τύπου "swap" τής Goldman Sachs; Πόσο επωφελές ήταν, εξάλλου, να γίνουμε μέλη ενός κλαμπ για το οποίο κάθε άλλο παρά επαρκώς προετοιμασμένοι ήμασταν; Γιατί τα δημόσια έργα κι αναθέσεις, πέρα του ότι κατευθύνθηκαν αποκλειστικώς σε γνωστούς και μη εξαιρετέους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, κόστισαν πολλαπλάσια από όσο πραγματικά θα χρειαζόταν; Ηταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες τού 2004 ένα "δώρο" στους έλληνες ή στην επιχειρηματική κάστα η οποία στήριξε τον Κ. Σημίτη περισσότερο από κάθε άλλο πρωθυπουργό τής μεταπολίτευσης;...
Ολοι αυτοί οι "κυριοι", επομένως, πριν κουνήσουν το δάχτυλο στην Αριστερά καλό είναι να μας ενημερώσουν για το ποιά είναι η δική τους "κόκκινη γραμμή" σε περίπτωση που δε γίνει δεκτό το δικό τους δήθεν αίτημα για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Γιατί αν είναι να διαπραγματευτούν όπως...δεν έκαναν μέχρι τώρα θα βρεθουν ενώπιος ενωπίω με τις ίδιες τους τις αδυναμίες κι εξαρτήσεις. Και τότε, ακόμα κι αν έχουν καταφέρει να υφαρπάξουν την εξουσία με φοβέρες και προβοκάτσιες, θα καταρρεύσουν όπως κάθε σάπια εξουσία η οποία δε στηρίζεται σε λογικά επιχειρήματα, αλλά στην τρομοκρατία και στη συστηματική εξαπάτηση του λαού... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: