Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια πολλή όμορφη ιδεολογία...εφόσον είναι κανείς πλούσιος! Κι αυτό γιατί είναι το κατ' εξοχήν σύστημα το οποίο στην ουσία θεσμοθετεί το νόμο τής ζούγκλας στο οικονομικό πεδίο μέσω της αποκαλούμενης αυτορρύθμισης της αγοράς. Η χαμηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις κι ο πολύ περιορισμένος ρόλος τού κράτους όπου κι αν εφαρμόστηκαν, διαιώνισαν και διαιωνίζουν την παντοκρατορία οικονομικών ολιγαρχιών, οι οποίες με τα υπερκέρδη τους έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτούν υπηρέτες τους στα πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων, καθώς και στα μέσα μαζικής προπαγάνδας. Με λίγα λόγια, ο νεοφιλελευθερισμός απαγορεύει, ουσιαστικώς, τη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου αφού με ένα παροπλισμένο κράτος το οποίο δε διαθέτει ούτε τα έσοδα ούτε τις θεσμικές δυνατότητες για να παρεμβαίνει υπέρ των πιο αδύναμων μελών μιας κοινωνίας, το κεφάλαιο αποκτηνώνεται έτι περαιτέρω κι απαιτεί την εφαρμογή πολιτικών που πριν από μερικές δεκαετίες θα ταυτίζονταν με το ναζισμό και μέχρι τις εκλογές τής 6ης Μαΐου με τη Χρυσή Αυγή...
Δείτε τί συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου η εγχώρια κι ευρωπαϊκή ελίτ επιβάλλει μέτρα τα οποία σε άλλες εποχές και σε άλλες χώρες είχαν επιβληθεί με τη δύναμη των όπλων. Η μαζική φτωχοποίηση του πληθυσμού μέσω της ανεργίας, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της επιστροφής των εργασιακών σχέσεων στο μεσαίωνα, της υπερφορολόγησης των χαμηλών και μεσαίων εισοδήματων ή της παγιοποίησης των καρτέλ που εκτοξεύουν τις τιμές προς τα πάνω είναι συμπτώματα κι αποτελέσματα πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια κι έχουν στην ούγια τους την υπογραφή τής διαβόητης Σχολής τού Σικάγου και του Μ. Φρίντμαν. Γι' αυτό κι έχουν βρει αέρα για να "αναπνεύσουν" ακόμα και τύποι όπως ο Θ. Τζήμερος, οι οποίοι τάσσονται σχεδόν ευθαρσώς υπέρ της υπουδούλωσης των εργαζομένων, ελλήνων και ξένων, μέσω και των ειδικών οικονομικών ζωνών...
Ο πρόεδρος της Δημιουργίας Ξανάς, ο οποίος έχει ξεπεταχτεί δημοσκοπικώς εκμεταλλευόμενος και μια λαϊφστιλίστικη διαχείριση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των κυρίαρχων μίντια, δεν ενδιαφέρεται για μια δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου- αυτά τα πράγματα είναι μάλλον πολύ ανθρωπιστικά για τα γούστα του- αλλά για την εύρεση φτηνών εργατικών χεριών, τα οποία θα παράγουν κέρδη για τον ίδιο και τους ανθρώπους τής τάξης του. Εκμεταλλεύεται, επίσης, το σάπιο κομματικό κράτος που δημιούργησαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. προκειμένου να ασκεί την πολεμική του σε οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση. Λες και δεν είναι θέμα πολιτικής βούλησης να χτιστεί ένα Δημόσιο που να μη βασίζεται στην κομματοκρατία και στην αναξιοκρατία η οποία αυτή παράγει...
Δεν θέλω ένα κράτος-πατερούλη το οποίο δεν θα μου αφήνει το χέρι ελεύθερο να κάνω τη ζωή μου. Ωστόσο, απαιτώ ένα κράτος το οποίο να με σηκώνει όταν με έχουν ρίξει αδίκως κάτω, να μου δίνει πνευματικά εφόδια ώστε να αναπτύσσω τις δυνάμεις μου, να με θεραπεύει όταν είμαι άρρωστος και να μου δίνει ένα ανοιχτό "γήπεδο" για να αξιοποιώ τα ταλέντα και την εργασία μου χωρίς να αισθάνομαι το κοροϊδάκι κανενός. Το ξέρω, αυτά είναι ακαταλαβίστικα για όσους θεωρούν πως κοινωνική δικαιοσύνη είναι στις καλές εποχές τα κέρδη να καταλήγουν, κατά κόρον, στους λίγους και στις δύσκολες εποχές οι ζημιές να αφορούν μόνο τους πολλούς...
Δείτε τί συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου η εγχώρια κι ευρωπαϊκή ελίτ επιβάλλει μέτρα τα οποία σε άλλες εποχές και σε άλλες χώρες είχαν επιβληθεί με τη δύναμη των όπλων. Η μαζική φτωχοποίηση του πληθυσμού μέσω της ανεργίας, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της επιστροφής των εργασιακών σχέσεων στο μεσαίωνα, της υπερφορολόγησης των χαμηλών και μεσαίων εισοδήματων ή της παγιοποίησης των καρτέλ που εκτοξεύουν τις τιμές προς τα πάνω είναι συμπτώματα κι αποτελέσματα πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια κι έχουν στην ούγια τους την υπογραφή τής διαβόητης Σχολής τού Σικάγου και του Μ. Φρίντμαν. Γι' αυτό κι έχουν βρει αέρα για να "αναπνεύσουν" ακόμα και τύποι όπως ο Θ. Τζήμερος, οι οποίοι τάσσονται σχεδόν ευθαρσώς υπέρ της υπουδούλωσης των εργαζομένων, ελλήνων και ξένων, μέσω και των ειδικών οικονομικών ζωνών...
Ο πρόεδρος της Δημιουργίας Ξανάς, ο οποίος έχει ξεπεταχτεί δημοσκοπικώς εκμεταλλευόμενος και μια λαϊφστιλίστικη διαχείριση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των κυρίαρχων μίντια, δεν ενδιαφέρεται για μια δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου- αυτά τα πράγματα είναι μάλλον πολύ ανθρωπιστικά για τα γούστα του- αλλά για την εύρεση φτηνών εργατικών χεριών, τα οποία θα παράγουν κέρδη για τον ίδιο και τους ανθρώπους τής τάξης του. Εκμεταλλεύεται, επίσης, το σάπιο κομματικό κράτος που δημιούργησαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. προκειμένου να ασκεί την πολεμική του σε οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση. Λες και δεν είναι θέμα πολιτικής βούλησης να χτιστεί ένα Δημόσιο που να μη βασίζεται στην κομματοκρατία και στην αναξιοκρατία η οποία αυτή παράγει...
Δεν θέλω ένα κράτος-πατερούλη το οποίο δεν θα μου αφήνει το χέρι ελεύθερο να κάνω τη ζωή μου. Ωστόσο, απαιτώ ένα κράτος το οποίο να με σηκώνει όταν με έχουν ρίξει αδίκως κάτω, να μου δίνει πνευματικά εφόδια ώστε να αναπτύσσω τις δυνάμεις μου, να με θεραπεύει όταν είμαι άρρωστος και να μου δίνει ένα ανοιχτό "γήπεδο" για να αξιοποιώ τα ταλέντα και την εργασία μου χωρίς να αισθάνομαι το κοροϊδάκι κανενός. Το ξέρω, αυτά είναι ακαταλαβίστικα για όσους θεωρούν πως κοινωνική δικαιοσύνη είναι στις καλές εποχές τα κέρδη να καταλήγουν, κατά κόρον, στους λίγους και στις δύσκολες εποχές οι ζημιές να αφορούν μόνο τους πολλούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου