Αλέξη,προχώρα!

"Το μνημόνιο ή το εφαρμόζεις ή το ακυρώνεις". Θα μπορούσα να προσυπογράψω (και) αυτήν τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, η οποία θέτει το ζήτημα στην πραγματική του διάσταση και αρνείται βεβαίως τις, έτσι κι αλλιώς, ψεύτικες υποσχέσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης των Αντ. Σαμαρά και Β. Βενιζέλου, οι οποίοι υποτίθεται πως έχουν διαπραγματευτεί και στο πρόσφατο παρελθόν, με τα γνωστά όμως αποτελέσματα. Οταν κάποιος σου επιβάλλει μια "θεραπευτική" αγωγή που σε σκοτώνει δε συζητάς μαζί του για το αν θα παραταθεί ένα, δύο ή τρία χρόνια, αλλά τη σταματάς αυθωρεί και παραχρήμα, προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις. Κι αυτό έκανε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας με τις προτάσεις του, μεταξύ άλλων περί φορολόγησης των ανώτερων οικονομικώς εισοδημάτων, εθνικοποίησης των τραπεζών που έχουν καταναλώσει κρατική βοήθεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ κι ανατροπής τού εργασιακού μεσαίωνα, τη μεγαλύτερη διαρθρωτική μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη ο τόπος. Αυτή δεν είναι άλλη από τη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου, η οποία ήδη παράγεται και που θα παραχθεί στην Ελλάδα εφόσον στρέψουμε τα δημόσια έσοδα προς την κατεύθυνση αναδιάταξης του παραγωγικού δυναμικού τής χώρας κι όχι στην αποπληρωμή εκείνων που έτσι κι αλλιώς έχουν θησαυρίσει από τις διαχρονικώς καταστροφικές πολιτικές τού ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Οταν ακόμα και η γερμανική εφημερίδα "Bild", η οποία μόνο φιλελληνική δε μπορεί να χαρακτηριστεί, παραδέχεται ότι ελάχιστα από τα χρήματα των δανειακών συμβάσεων πήγαν στην πληρωμή μισθών και συντάξεων κατανοεί ο οποιοσδήποτε ότι δεν είναι η τρόικα που μας κρατά ζωντανούς, αλλά αντιθέτως αυτή που μας οδηγεί σε έναν αργό κι επώδυνο θάνατο. Γι' αυτό κι αδυνατώ να συμμεριστώ την ευρωλατρεία της πολιτικής κι επιχειρηματικής ελίτ που σφίγγει σαν τανάλια τον ελληνικό λαό, ο οποίος οφείλει να γνωρίζει επίσης ότι πορτοκάλια δεν κάνουν μόνο οι ευρωπαϊκές κι αμερικανικές πορτοκαλιές, σε περίπτωση που η τρόικα οδηγηθεί στην αυτοκτονική για την ίδια απόφαση να μας βγάλει από την ευρωζώνη. Οταν, όμως, τα ασιατικά χρηματιστήρια καταρρέουν ακόμα και στην ιδέα ότι η παγκόσμια οικονομική ατμομηχανή τής Κίνας μπορεί να πληγεί από την ελληνική κρίση γίνεται αντιληπτό πόση δύναμη έχουμε στα χέρια μας και πόση από αυτή παραχωρήσαμε μέχρι σήμερα εμπιστευόμενοι πολιτικούς νάνους, οι οποίοι σήμερα υπόσχονται ανατροπή όσων οι ίδιοι υπόγραψαν, ψήφισαν κι εκβίασαν το λαό να αποδεχθεί δουλικώς σα να ήταν οι μαρμάρινες πλάκες τού Μωυσή...