βρίστε, επιτεθείτε, λασπολογήστε, απειλήστε, χυδαιολογήστε και δαιμονοποιήστε όσο ακόμα μπορείτε. Εχετε ακόμα λίγες ώρες για να βγάλετε στην επιφάνεια ό,τι έχετε αφήσει ακόμα κρυφό από όλο το χυδαίο σας εαυτό. Δε σας αδικώ. Αντιθέτως, σας καταλαβαίνω. Είναι τόσο εκνευριστικό να έχετε φτιάξει ένα παιχνίδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σας και να έρχεται τώρα αυτός ο χειμαρρώδης ελληνικός λαός να διαολοστείλει εσάς και τα μνημόνιά σας. Ξέρω ότι αναπολείτε ήδη τις όμορφες στιγμές που ο Γιώργος, ο Βαγγέλης, ο Αντώνης κι ο Λουκάς έκαναν ό,τι ακριβώς τους λέγατε, χωρίς να φέρνουν καμιά αντίρρηση. Με πόση τρυφερότητα θα πρέπει να θυμάστε τώρα τις παλιές "καλές" ημέρες, όταν για να σωθεί το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο πετσοκόβατε μισθούς και συντάξεις όλων ανεξαιρέτως κι επιβάλλατε τον ένα άμεσο ή έμμεσο φόρο και το ένα χαράτσι μετά από το άλλο. Τί ωραία που ήταν τότε που για να περάσετε με νομοθετήματα-εκτρώματα την πλήρη εξαθλίωση του ελληνικού λαού, την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα και τις πολιτικές που δημιουργούν εκατομμύρια ανέργους μάς ποτίζατε με καρκινογόνα χημικά στο κέντρο τής Αθήνας κι όχι μόνο. Πόσο βολικά ήταν τα πράγματα όταν στα δελτία των οκτώ η προπαγάνδα πήγαινε σύννεφο για τα μνημόνια κι άλλους δηθεν μονόδρομους...
Πόσο αχάριστοι είναι αυτοί οι έλληνες ώστε να προτιμούν την αξιοπρέπειά τους από το να υπακούσουν στα πρωτοσέλιδα κελεύσματα των ελληνικών διαπλεκόμενων εντύπων, που νιώθουν τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους, ή εφημερίδων όπως οι γερμανικοί "Financial Times", οι οποίοι με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά τους, και μάλιστα στα ελληνικά, μας δίνουν συμβουλές για το ποιούς πρέπει να ψηφίσουμε και ποιούς όχι; Και πόσο αποκαλυπτικό είναι αυτό του τρόμου που έχει κυριεύσει το Ράιχσταγκ μπροστά στη βεβαιότητά του ότι την Κυριακή οι έλληνες θα αποσύρουν από την κυκλοφορία τούς νενέκους. Μα, γιατί αυτός ο λαός δεν θέλει να ζει με 200 ευρώ το μήνα (αν έχει εργασία ή σύνταξη), ανασφάλιστος και με εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαίωματα που δεν θα ζήλευε ούτε ο μπαρμπα Θωμάς; Τί τους πειράζει, επιτέλους, αυτούς τους έλληνες να μην πληρώνουν ούτε ένα ευρώ οι πλουσιότεροι ανάμεσά τους, οι οποίοι πρέπει πάση θυσία να μη λογοδοτήσουν και για την καταλήστευση του δημόσιου χρήματος επί δεκαετίες; Πού είναι το κακό στο να διαιωνίζονται τα εγχώρια και διεθνή καρτέλ, που λυμαίνονται την ελληνική αγορά και κρατούν τις τιμές στα ύψη; Και γιατί να μη χτίσουμε ναούς όπου στην θέση του Ιησού, του Μωάμεθ ή του Βούδα θα λατρεύεται το ευρώ από ρακένδυτους πιστούς, οι οποίοι δεν θα το έχουν στην τσέπη τους, αλλά θα καμαρώνουν γι' αυτούς που θα μας μοιράζουν λίγο από αυτό σα φιλανθρωπία;...
Τί "κρίμα", όμως, που ο ελληνικός λαός την Κυριακή γράφει μια από τις πιο ένδοξες σελίδες στην ιστορία του, στέλνοντας ένα μήνυμα και στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς πως το μόνο που έχουμε να φοβόμαστε είναι το φόβο μας, όπως θα έλεγε κι ο Φ. Ρούζβελτ. Ο δρόμος που ξεκινά από τη Δευτέρα θα είναι δύσκολος κι έχει δίκιο ο Αλέξης Τσίπρας όταν υπόσχεται αίμα και δάκρυα, σαν άλλος Ο. Τσόρτσιλ. Μόνο που είναι διαφορετικό να υποφέρεις για τη σωτηρία των άλλων κι άλλο να κάνεις θυσίες οι οποίες στο τέλος θα ανταμείψουν εσένα και τις γενιές που θα έρθουν. Δεν περιμένω από τη Δευτέρα σοσιαλισμό, προσδοκώ όμως μια αλλαγή πορείας η οποία στο τέλος τής διαδρομής θα βρει το σημερινό σάπιο σύστημα είτε παροπλισμένο είτε στη φυλακή και την πλειονότητα του λαού απελευθερωμένη από εξαρτήσεις τού παρελθόντος και με τη δυνατότητα όχι μόνο να δημιουργεί, αλλά και να καρπώνεται η ίδια τους καρπούς τού μόχθου της. Αντώνη, Βαγγέλη, Ανγκελα, την Κυριακή σας καληνυχτούμε με όσο οίκτο μάς έχει απομείνει. Πρέπει να σας αφήσουμε, όμως, πίσω γιατί σε λίγο ξημερώνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου