Να ποιός φταίει για τα δεινά μας...

Οταν είχαν ζητήσει κάποτε εξηγήσεις από το Μοχάμεντ Αλι γιατί αρνήθηκε να πολεμήσει στο Βιετνάμ είχε δώσει την αποστομωτική απάντηση πως κανένας Βιετκόνγκ δεν τον είχε αποκαλέσει ποτέ σκυλάραπα. Ασπαζόμενος το σκεπτικό τού γνωστού πυγμάχου, αρνούμαι να χρεώσω στους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας τα δεινά που αυτή διέρχεται. Κανένας αιγύπτιος, όπως οι εργάτες που ξυλοφόρτωσαν τα ακροδεξιά ρεμάλια στο Πέραμα, δεν κυβέρνησε τα τελευταία 38 χρόνια, δεν έκλεψε από το δημόσιο ταμείο, δε διόρισε πολιτικούς του φίλους δημιουργώντας κομματικό στρατό, δεν έφτιαξε ένα πελατειακό κράτος, δεν απαξίωσε τη δημόσια παιδεία και υγεία, δε διαιώνισε την οικονομική επικυριαρχία μιας ελίτ 200 οικογενειών και φτωχοποίησε ταυτοχρόνως την πλειονότητα των ελλήνων. Δεν ξέρω κανένα πακιστανό που να βγάζει εκατομμύρια ευρώ και να κοροϊδεύει κατάμουτρα μια χειμαζόμενη κοινωνία πως αν φορολογήσουν έστω κι ένα ευρώ από τα υπέρογκα έσοδά του θα πάρει τα καράβια του και θα φύγει, όπως απειλεί ο εφοπλιστής Β. Ρέστης. Δε γνωρίζω, επίσης, πολλούς έλληνες που στα χρόνια της ψεύτικης ευμάρειας έβγαζαν χρήματα με αεριτζίδικες δουλειές να καλλιεργούσαν τη γη, να εργάζονταν στην οικοδομή και στα λοιπά κατασκευαστικά έργα, να προετοίμασαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, να καθάριζαν τα σπίτια μας και να περιποιούνταν τους αρρώστους και τους ηλικιωμένους μας. Κι όλα αυτά όντας ανασφάλιστοι και με μισθούς πείνας ώστε κάποιοι "πατριώτες" να υφαρπάζουν την υπεραξία του μόχθου άλλων...
Οσοι χρεώνουν στους ξένους την αύξηση της εγκληματικότητας προφανώς δε μπορούν να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές των στατιστικών στοιχείων. Αν κατάφερναν να μη μένουν σε μια επιφανειακή ανάλυση, θα καταλάβαιναν ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ανισοκατανομή τού παραγόμενου πλούτου σε μια χώρα τόσο θα αυξάνεται το έγκλημα. Κι από τη στιγμή που οι μετανάστες είναι από τα πιο αδύναμα κι απροστάτευτα μέλη μιας κοινωνίας είναι λογικό οι αριθμοί όσων υποκύπτουν στην παραβατικότητα ανάμεσά τους να είναι και μεγαλύτερος...Οσον αφορά, εξάλλου, την ανεργία, αυτή δε γιγαντώνεται γιατί "οι ξένοι μάς παίρνουν τις δουλειές"- άλλωστε ακόμα και τώρα οι έλληνες απαξιούν να πάνε στα χωράφια για να μαζέψουν κεράσια και ροδάκινα-, αλλά γιατί ακολουθείται μια άκρως αντιαναπτυξιακή και ταξική πολιτική η οποία στερεύει την αγορά κι οδηγεί συμπατριώτες μας στη μετανάστευση...
Για να προλάβω αντιδράσεις, δεν είμαι υπέρ του ανοίγματος των συνόρων για όλους, ανεξαιρέτως αν δικαιούνται πολιτικού ασύλου ή όχι. Αλλωστε, αυτήν την πολιτική εισήγαγε ο Α. Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών πριν από μια εικοσαετία περίπου, όταν και μετοίκησαν στην Ελλάδα πολλοί τρόφιμοι των αλβανικών φυλακών...Από την άλλη, όμως, οφείλουμε να θέσουμε δυναμικά τους ευρωπαίους ενώπιον των ευθυνών τους και στο μεταναστευτικό. Δεν είναι δυνατό μια χώρα δέκα εκατομμυρίων, η οποία μάλιστα βρίσκεται κοντά σε μια ανθρωπιστική κρίση, να είναι ο αποκλειστικός υποδοχέας ορδών εκατομμυρίων ψυχών οι οποίες δεν θέλουν να καταλήξουν στην Ελλάδα, αλλά οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη. Καταγγέλλω κι εγώ μαζί με πολλούς ευρωπαίους τα στρατόπεδα συγκέντρωσης-κολαστήρια ψυχών για όσους μπαίνουν λαθραία στην ελληνική επικράτεια. Μόνο που είναι πολύ εύκολο να μιλάς για ανθρώπινα δικαιώματα από την άνεση ενός ρετιρέ στο Βερολίνο και είναι διαφορετικό να το επιχειρείς από μια πολυκατοικία στον Αγιο Παντελεήμονα. Γι' αυτό και το μεταναστευτικό δεν θα λυθεί ούτε με το ξύλο της Χρυσής Αυγής και τις μαζικές απελάσεις χωρίς κανένα κριτήριο, ούτε όμως και με τον εκ του ασφαλούς ανθρωπισμό τής "μιας ανοιχτής αγκαλιάς για όλους", όταν αυτή η αγκαλιά εκ των περιστάσεων δεν είναι σε θέση να ταΐσει τους πάντες. Κι οπωσδήποτε το μεταναστευτικό είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για να εξαντλείται η συζήτηση γύρω από αυτό σε υστερικές κορώνες μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές...