Τη Δευτέρα η "παρτίδα" θα παίζεται αλλιώς...

Δε μπορούσες ρε Λουκά να κρατούσες το στόμα σου κλειστό; Τί ήθελες να υπενθυμίσεις δημοσίως στους Β. Βενιζέλο και Α. Σαμαρά όσα έχουν ψηφίσει τα κόμματά τους κι έχουν υπογράψει προσωπικώς οι ίδιοι; Γιατί δεν άφησες το δικομματισμό να εξαπατήσει λίγο ακόμα το εκλογικό σώμα; Τόση πια πρεμούρα να εκπροσωπήσεις όσο καλύτερα μπορείς την τρόικα ώστε δεν έχεις την υπομονή να "νουθετήσεις" μετά από τις εκλογές αυτούς που, βρε αδερφέ, ήταν κι εκείνοι που σε έκαναν πρωθυπουργό; Ευτυχώς, όμως, που μέσα στην αγωνία του το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο να εξασφαλίσει ότι και μετά από τις 6 Μαΐου θα συνεχίσει να κάνει κουμάντο στην Ελλάδα, βοηθά ακόμα κι όσους θα ήθελαν να έδιναν μια τελευταία ευκαιρία στο δικομματισμό να κατανοήσουν ότι σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. κατεβαίνουν με το ίδιο πρόγραμμα...
Αν δινόταν η ευκαιρία σε Βενιζέλο-Σαμαρά να συγκυβερνήσουν ξανά μετά από τις εκλογές (ευτυχώς μάλλον απομακρύνεται αυτή η πιθανότητα), δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιούσαν ούτε αυτά τα ψίχουλα που υπόσχονται σημερα στους ψηφοφόρους και τα οποία παρουσιάζουν σαν κοσμογονικές αλλαγές. Αντιθέτως, τα περίπου 12 δισεκατομμύρια ευρώ νέων μέτρων τού Ιουνίου δεν θα ήταν τίποτα μπροστά στο τσουνάμι αντεργατικών πολιτικών που θα ακολουθούσαν. Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθούν οι στόχοι του μνημονίου, άλλωστε, θα ήταν να πεθάνουν οι μισοί έλληνες! Μπορεί να διαβάζεται μακάβριο, αλλά έχουν προβλεφθεί όροι και προϋποθέσεις οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να πιαστούν ακόμα κι από τις πιο δημοσιονομικώς πειθαρχημένες χώρες τού κόσμου. Κι αυτό γιατί δεν ήταν ποτέ στόχος τής τρόικας η διάσωση της Ελλάδας, αλλά αυτή του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και η χρησιμοποίηση της χώρας μας ως "προτύπου" επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα και για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς...
Τί να τις κάνουμε τις υποσχέσεις Βενιζέλου-Σαμαρά πως δεν θα υπάρξουν άλλες οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων; Μήπως αυτές που έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν είναι αρκετές; Ή, μήπως, δεν θα ακολουθήσουν κι άλλες με τις ατομικές συμβάσεις που θα αναγκαστούν να υπογράψουν από τα μέσα Μαΐου όσοι "τυχεροί" έχουν δουλειά ή σύμβαση εργασίας; Τί να τις κάνουμε, επίσης, τις υποσχέσεις τού δικομματισμού περί μη επιβολής νέων φόρων ή περί μη αύξησης των υπαρχόντων; Μήπως δεν είναι ήδη αρκετοί για να αποδεκατίσουν ακόμα και τη μεσαία τάξη;...
Οι έλληνες είναι βαριά ασθενείς και γι'αυτό δεν πρόκειται να σωθούν με τις "ασπιρίνες" που τους υπόσχονται Βενιζέλος-Σαμαράς, πόσω μάλλον όταν το πιθανότερο μνημονιακό σενάριο είναι όχι μόνο να μη δοθούν μετεκλογικώς αυτές οι "ασπιρίνες" αλλά να υποχρεωθούν οι ασθενείς να δώσουν κι άλλο μέλος τού σώματός τους, με αβέβαιη προοπτική σωτηρίας. Αυτή η συνταγή ξέρουμε ότι απέτυχε. Το αποδεικνύουν, άλλωστε, οι πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι και το ένα τρίτο τού πληθυσμού που ζει στο όριο ή και κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ελλάδα είναι ακόμα μια πλούσια χώρα, μόνο που τον πλούτο της καρπώνεται μια δράκα ανθρώπων τής πολιτικής κι επιχειρηματικής ελίτ η οποία έχει κατατρομοκρατηθεί από τη δύναμη του μηνύματος που είναι έτοιμος να βροντοφωνάξει ο ελληνικός λαός στις 6 Μαΐου και το οποίο θα ταρακουνήσει και τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. Το μεγάλο "ΟΧΙ", όμως, της προσεχούς Κυριακής για να είναι ακόμα πιο δυνατό πρέπει να συνοδευτεί από την επιλογή εκείνων των δυνάμεων που είναι ιδεολογικώς συνδεδεμένες με την ισχυρότερη απαίτηση των καιρών, δηλαδή τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Η απλοϊκή ψήφος διαμαρτυρίας σε ακροδεξιούς και ναζιστές μόνο νέες έγνοιες μπορεί να φέρει...